ارزیابی عملکرد کارکنان دانشگاه پیام نور بر اساس مولفه های شادکامی از منظر مدل پیشرفت اسلامی ایرانی

هدف پژوهش حاضر طراحی الگوی ارزیابی عملکرد کارکنان دانشگاه پیام نور بر اساس مولفه های شادکامی از منظر مدل پیشرفت اسلامی ایرانی می باشد. برای این منظور عملکرد کارکنان بر اساس مدل «اچیو» بر اساس نظریه هرسی و گلداسمیت و شادکامی از منظر مدل پیشرفت اسلامی ایرانی با الهام از نظریه «آرجیل، مارتین و لو» (۱۹۹۵) و تلفیقی از آموزه های اسلام و قرآن استفاده شده است. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، اطلاعات حاصله با استفاده از روش-های آماری توصیفی تلخیص و طبقه بندی شد و برای آزمون سوال های پژوهش از آزمون های؛ t مستقل، تحلیل واریانس ANOVA، One T-Test Sample و برای طراحی الگوی ارزیابی عملکرد کارکنان بر اساس شادکامی از منظر اسلام از معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات جزیی (نرم افزار Smart PLS) استفاده شد. نتایج حاصل بیان گر آن است که وضعیت هر یک از متغیرهای پژوهش و ابعاد آن ها به جز بعد ارزیابی مربوط به متغیر عملکرد کارکنان، در وضعیت قابل قبولی قرار دارند. به طور کلی شادکامی از منظر مدل پیشرفت اسلامی ایرانی بر عملکرد کارکنان دانشگاه پیام نور تاثیر مثبت و معناداری دارد. بعد نشاط در زندگی بر انگیزه تاثیر مثبت و معنی-داری دارد. سلامت روان بر توانایی و وضوح و حمایت سازمانی و انگیزه و ارزیابی و اعتبار تاثیر مثبت و معنی داری دارد. بعد احساس خوشبختی بر اعتبار و محیط تاثیر مثبت و معنی داری دارد. بعد مثبت اندیشی بر توانایی، وضوح، حمایت سازمانی و انگیزه تاثیر مثبت و معنی داری دارد. بعد عزت نفس بر حمایت سازمانی، انگیزه، ارزیابی و اعتبار و محیط تاثیر معکوس وجود دارد.

کلیدواژه ها:

عملکرد کارکنان ، شادکامی ، شادکامی از منظر مدل پیشرفت اسلامی ایرانی ، دانشگاه پیام نور