پوست گیری میوه زیتون تلخ، استحصال روغن، تهیه بیودیزل و تاثیر آن بر عملکرد یک عملکرد یک موتور دیزل

دانه زیتون تلخ (Melia Azedarach L.) دارای مقداری روغن است که حاوی مواد سمی بوده و مصرف آن را در صنایع غذایی غیر ممکن ساخته ولی این روغن میتواند در امور صنعتی و تامین مقداری انرژی مورد استفاده قرار گیرد. در این پژوهش پس تعیین خصوصیات مکانیکی میوه زیتون تلخ آن را پوست گیری و از دانه های آن روغن استحصال گردید. از این روغن بیو دیزل تهیه و عملکرد آن در یک موتور دیزل مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون های مکانیکی نشان داد که میزان بیشینه نیروی شکست در سرعت بار گذاری 5 میلیمتر بر دقیقه برای نمونه های خشک و خیس (20-10)% کمتر از سرعت بارگذاری 10 میلیمتر بر دقیقه می باشد. با افزایش میزان رطوبت از 6/5% به 88% نیروی لازم برای شکست هسته در راستای عرضی از 800N به 590N کاهش پیدا میکند در حالی که این میزان برای شکست در راستای طولی به طور متوسط کاهشی برابر 600N را نشان میدهد. مقایسه دو روش مکانیکی و شیمیایی پوست گیری نشان داد که پوست گیری شیمیایی موثر تر بوده و برای حذف پوست بهتر است که از این روش استفاده شود. نتایج بررسی استحصال روغن نشان داد که وزن روغن خارج شده از دستگاه پرس برای دو تکرار 100 گرمی از دانه ها 12/30 و 12/14 گرم اندازه گیری شد. متوسط درصد روغن برای این روش 12/2% بدست آمد. برای افزایش میزان استحصال روغن عمل روغن گیری بوسیله دستگاه سوکسله و حلال هگزان در سطوح مختلف دما و زمان صورت گرفت. متوسط میزان روغن بدست آمده در این روش 40/25% بود. تاثیر متقابل دو متغیر دما و زمان روغن گیری از دانه ها بر میزان روغن استحصال شده توسط روش حلال نشان داد که با افزایش دما و زمان به ترتیب از 4 ساعت و 60 درجه سانتیگراد، درصد تولید روغن افزایش پیدا میکند تا در زمان 5:18 ساعت به حداکثر مقدار خود می رسد. در این حالت دمای واکنش 64/96 درجه سانتیگراد بود. ازمایش گازهای خروجی از اگزوز موتور نشان داد که با مصرف سوخت بیو دیزل مقدار آلاینده های موجود در دود اگزوز شامل هیدروکربن نسوخته، منواکسید کربن، دی اکسید کربن و نو اکسید نیتروژن به میزان قابل توجهی کاهش می یابند.

کلیدواژه ها:

زیتون تلخ پوست گیری ، بیو دیزل ، هسته ، روغن