ارزیابی پوسچرهای نامناسب کارگران مزارع برنج

در مشاغل مختلف بسیاری از کارگران به دلایل بروز اختلالات اسکلتی-عضلانی در مراحل مختلف کاری دچار غیبت کاری می شوند که هم باعث آسیب بدنی به کارگران و هم باعث خسارات مالی به صاحبان کار می شود. برای شناسایی و رفع این مشکل اقدام به طرح روش هایی شده است. هدف از این پژوهش شناسایی پوسچرهای نامناسب کاری د رمزارع برنج، طی مراحل مختلف کاشت و برداشت که اغلب به صورت دستی انجام می شود بوده است. روش کار فیلم برداری از کارگران در سه مزرعه شمال کشور و سه مزرعه در منطقه مرودشت فارس حین فعالیت و تحلیل فیلم ها با استفاده از مدل کردن بدن کارگران و آنالیز پوسچرهای مختلف به دو روش مختلف اوواس و رولا بوده است. پوسچرها د روش رولا به 7 گروه و در روش اوواس به 4 گروه تقسیم بندی می شوند. نتایج نشان داد که طبق روش رولا، در مرحله کاشت 38% و در مرحله برداشت 44/5% پوسچر کارگران در گروه بدترین قرار داشت که باید از آن اجتناب نمایند. و طبق روش اووس، د رمرحله کشت 24% و در مرحله برداشت 44% پوسچر کارگران در شرایط بحرانی ترین وضعیت قرار داشت که باید کارگران کاشت و برداشت برنج از داشتن چنین پوسچرهایی در طول انجام کار خودداری نمایند. در هر روش پوسچرهایی که باید کارگر ار آن اجتناب نماید مشخص شده است.

کلیدواژه ها:

اوواس ، رولا ، آنالیز پوسچر ، اختلالات اسکلتی-عضلانی