اشتغال پذیری جوانان روستایی و مهارت های دیجیتال

توانمندسازی جوانان برای اشتغال پذیری، به معنای برخورداری از مجموعه دانش، مهارت ها و نگرش ­ها برای کسب یک شغل و ایفای نقش موثر در بازار کار، از اولویت های اصلی دولت ها در برنامه های توسعه است. این موضوع به ویژه در مورد جوانان روستایی به عنوان نیروی مولد در اقتصاد روستا و بخش کشاورزی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و عدم توجه به توانمندی جوانان و بهره گیری شایسته از ظرفیت های آن ها، هدر رفت منابع انسانی و پدیده مهاجرت را در پی خواهد داشت. امروزه با پیشرفت های گسترده در حوزه های مختلف علمی و فناوری و از سویی تغییر شرایط و نیازها و انتظارت جوامع، انطباق محتوای آموزش های مهارتی جوانان با پیشرفت های علمی و فناوری و تحولات اجتماعی، همواره یکی از دغدغه های پیش روی نظام های آموزش مهارتی است که نیازمند تدبیر هوشمندانه برای ایجاد تغییرات فرایندی و محتوایی نوآورانه و موثر به منظور پوشش شکاف های مهارتی جوانان در حوزه فناوری های نوین و به طور خاص در عصر حاضر، فناوری های دیجیتال می باشد. در نوشتار حاضر با بهره گیری از روش شناسی مطالعات مروری، به نقش سواد و مهارت های دیجیتال در توانمندسازی جوانان روستایی برای ورود به مشاغل آینده و ضرورت مدل سازی و اجرای فرایندهای موثر و هدفمند برای ایجاد و تقویت مهارت ها و توانمندی های مورد نیاز در جوانان مناطق روستایی برای رویارویی اثربخش یا چالش های آینده اشتغال، در بستر فناوری های دیجیتال و بهره گیری شایسته از فرصت های موجود در این حوزه از فناوری ها پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

اشتغال پذیری ، توانمندسازی ، کارآفرینی ، مهارت سواد دیجیتال ، جوانان روستایی