برآورد رابطه بزرگای زمین لرزه با استفاده از مدت دوام امواج کدا در پهنه زاگرس و جنوب غربی ایران مرکزی

در این مطالعه رابطه بزرگای زمین لرزه با استفاده از مدت دوام امواج کدا برای پهنه زاگرس و جنوب غربی ایران مرکزی برآورد شده است. بزرگای مدت دوام امواج کدا روشی برای برآورد سریع و قابل اطمینان از اندازه زلزله بوده و با توجه به بکارگیری محتوای زمانی شکل موج ها به جای محتوای دامنه آن ها، روشی قابل اعتمادتر و سریع تر خواهد بود. برای برآورد بزرگا در روش های معمول مانند بزرگای محلی یا امواج حجمی، در اغلب موارد خواندن صحیح دامنه با توجه به اثرات دستگاهی، اثرات مسیر روی دامنه و ... دشوار بوده و با خطای زیادی همراه است. در مطالعه حاضر از ۳۸۹۰ نگاشت با بزرگی بین ۲ تا ۵ و با فاصله های رومرکزی کمتر از ۲۰۰ کیلومتر استفاده شده است. در این مطالعه از داده های ایستگاه های باند پهن شبکه لرزه ای در بازه ی زمانی بین سال های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۳ استفاده شده است. در این بررسی مدت دوام ، به عنوان زمان سپری شده از اولین رسید موج P تا لحظه ای که دامنه موج کدا به سطح نویز کاهش پیدا کند، در نظر گرفته می شود. برای بدست آوردن نقطه انتهایی سیگنال، دامنه سیگنال با دامنه نویز قبل از رخداد مقایسه شده و زمان انتهایی پنجره محاسبه گردید. بعد از محاسبه پارامتر مدت دوام و داشتن فاصله و بزرگای محلی، با استفاده از رگرسیون سه بعدی رابطه مطلوب محاسبه شد. در ادامه، به منظور سنجش صحت تخمین بزرگی، ضرایب تصحیح ایستگاهی برآورد گردیده و برای ایستگاه های مختلف با زمین شناسی و اثرات ساختگاه آنها مقایسه گردید.

کلیدواژه ها:

مدت دوام ، امواج کدا ، بزرگی ، برآورد رابطه بزرگا