تعیین ساختار سرعتی پوسته بالایی جنوب غرب تهران با استفاده از توموگرافی نوفه لرزه ای درون چاهی

روش توموگرافی نوفه محیطی در سال های اخیر به منظور مطالعه ساختارهای سرعتی در عمق های مختلف و در مناطقی با لرزه خیزی پایین به طور گسترده استفاده شده است. در مطالعه حاضر، نوفه لرزه ای ثبت شده در آرایه بلند دوره ایران (ILPA) واقع در ناحیه جنوب غرب استان تهران با به کارگیری روش توموگرافی نوفه لرزه ای مورد مطالعه قرار گرفته است. با استفاده از تکنیک همبستگی متقابل، توابع گرینتجربی در دوره تناوب بین ۳ تا ۱۰ ثانیه با فواصل بین ایستگاهی حداقل ۲۴ کیلومتر محاسبه و سپس منحنی های پاشندگی سرعت گروه این توابع برای انجام فرآیند توموگرافی لرزه ای محاسبه شده اند. به دلیل استفاده از حس گرهای درون چاهی در عمق ۱۰۰ متری در شبکه ایلپا (ILPA) و همچنین استفاده از روش انتخاب نوفه گوسی، توابع گرین به دست آمده بین همه جفت ایستگاه های ممکن دارای نسبت سیگنال به نوفه قابل قبول بودند. در ادامه با استفاده از نقشه های سرعت گروه برای هر دوره معین، منحنی پاشندگی محلی در هر سلول جغرافیایی تعیین و با انجام فرآیند وارون سازی غیر خطی، مدل عمقی سرعت موج برشی محاسبه و ارائه شد. این روش امکان برآورد مدل شبه سه بعدی موج برشی تا عمق ۱۵ کیلومتر را برای پوسته فوقانی ناحیه جنوب غرب استان تهران فراهم نموده است. با بررسی پروفیل های سرعت موج برشی در راستای شمال شرق- جنوب غرب، یک تغییر روند سرعت در راستای پروفیل ها دیده می شود که می تواند نشانگر وجود یکی از شاخه های گسل ایپک و یا وجود تاقدیسی با سطح محور در این راستا و شیب به سمت شمال شرق در پوسته بالایی منطقه مورد مطالعه باشد.

کلیدواژه ها:

نوفه ، همبستگی متقابل ، منحنی پاشندگی ، موج برشی ، توموگرافی لرزه ای ، لرزه نگار درون چاهی