تعیین ضریب پخش طولی با انجام آزمایش های ردیابی

تاکنون سه رویکرد شامل آزمایش های ردیابی، انتگرال گیری از پروفیل سرعت و کاربرد رابطه های تجربی به عنوان روش های متداول به منظور برآورد ضریب پخش طولی در رودخانه ها و انهار به کار رفته است. در مقاله حاضر معادله جدید ضریب پخش طولی بر مبنای داده های برداشت شده از آزمایش های ردیابی با استفاده از ردیاب نمک و کاربرد دو گروه مختلف از روابط بنیادی تجربی این ضریب تعیین و ارزیابی شده است. برای این منظور طولی معادل ۵۰۰ متر از کانال بتنی برای اجرای آزمایش های ردیابی، در سه طول اختلاط متفاوت برابر با ۴۵، ۷۵ و ۱۰۰ متر، در بهمن ماه ۱۳۹۳ به کار برده شد. نتایج نشان می دهد که اختلاف بین میانگین، واریانس و غلظت ماکزیمم بین داده های اندازه گیری شده و برآوردشده با استفاده از بهترین رابطه تجربی موجود به ترتیب ۷۹، ۶ و ۹۹ و در رابطه استخراجی از مقاله حاضر ۶۶، ۱- و ۴۴ میلی گرم بر لیتر است.

کلیدواژه ها:

رابطه تجربی ، ردیاب ، طول اختلاط ، مشخصه های هیدرولیکی