حسن نیت در قراردادهای بین المللی :قاعده ای فراگیر یا حکمی استثنایی

حسن نیت از نخستین ادراکات فطری و عقلی بشر است و لذا بر سر حسن اخلاقی آن هیچ نزاع و جنجالی نیست. آن چه این موضوع را به چالش کشیده و عکس العمل های متفاوتی را برانگیخته است ارتقاء آن از سطح یک " زینت اخلاقی" به سطح یک " ضرورت حقوقی" است. گروهی بدان اقبال و گروهی از آن ادبار نموده اند. کشورهای دارای حقوق نوشته به دلایل "ضرورت" "مصلحت و عدالت" بدان روی آورده و کشورهای دارای نظام حقوق عرفی و عمدتا انگلیس به استناد "نقض اصل حاکمیت اراده" و تضعیف "اصل حتمیت و قطعیت قرارداد" از آن روی برتافته اند.