The Effect of ۱۲ Weeks of High-Intensity Interval Training (HIIT) on Homocysteine and CRP Cardiovascular Risk Factors and Body Composition in Overweight Men

زمینه و هدف: سطح بالای مارکرهای پیش التهابی هموسیستئن و پروتئین واکنش­گر C (CRP) موجب عوارض متعددی ازجمله آترواسکلروز، ترومبوز وریدی و مشکلات متعدد قلبی – عروقی می شود. هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین تناوبی با شدت بالا بر عوامل خطرزای قلبی و عروقی هموسیستئین، پروتئین واکنش­گر C و ترکیب بدنی مردان دارای اضافه وزن بود. مواد و روش­ها: در این پژوهش نیمه تجربی، تعداد ۲۰ نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان با شاخص توده بدنی بین ۲۵ تا kg/m۲۳۰، به صورت هدفمند انتخاب و به طور تصادفی، در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. گروه تجربی در یک برنامه تناوبی با شدت بالا (HIIT)، به مدت ۱۲ هفته و هر هفته ۳ جلسه با شدت بالای ۹۰ درصد ضربان قلب بیشینه به تمرین پرداختند. قبل و بعد از تمرین مقادیر هموسیستئین، CRP پلاسما، وزن، درصد چربی، شاخص توده بدن (BMI) و نسبت دور کمر به دور لگن (WHR) محاسبه شدند. داده­های جمع آوری شده با استفاده از آزمون آماری t مستقل و وابسته در سطح معناداری ۰۵/۰ P<تجزیه وتحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد، ۱۲ هفته تمرین HIIT، بر کاهش سطوح سرمی هموسیستئین و HS-CRP، وزن بدن، درصد چربی، BMI و WHR در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تاثیر معناداری داشته است (۰۵/۰P<). نتیجه گیری: به نظر می رسد که ۱۲ هفته تمرین تناوبی پرشدت به عنوان یک روش غیرتهاجمی، می­تواند اثر مثبتی بر کاهش میزان هموسیستئین و HS-CRP و برخی از شاخص­های آنتروپومتریک مرتبط با چاقی و اضافه وزن داشته باشد.

کلیدواژه ها:

Homocysteine ، HS-CRP ، HIIT ، Body Composition ، Overweight ، هموسیستئین ، HS-CRP ، HIIT ، ترکیب بدنی ، اضافه وزن