Investigating the effect of intraperitoneal administration of zinc oxide nanoparticles on the model of postpartum depression in adult female mice

زمینه و هدف: افسردگی پس از زایمان شرایط مضری است که بر مادران و نوزادان آنان تاثیر منفی می­گذارد. تمایل به استفاده از داروهای ضدافسردگی، با توجه به عوارض جانبی آن ها به ویژه در مادران شیرده کاهش یافته است. با توجه به نقش روی در خلق وخو، پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی نانوذره اکسید روی بر افسردگی پس از زایمان در موش های سوری ماده طراحی و اجرا شده است. مواد و روش ها: در این تحقیق تجربی موش های سوری ماده بالغ نژاد NMARI (gr۳۰-۲۵) به ۶ گروه (۸=n): ۱) کنترل ۲) گروه افسرده، ۳، ۴ و ۵) گروه های افسرده درمان شده با یک دوز از نانوذره اکسید روی شامل ( mg/kg۵، ۱۰ و ۲۰) و ۶) گروه های افسرده درمان شده به مدت ۸ روز با دوز mg/kg ۵ نانوذره اکسید روی تقسیم شدند. ابتدا حیوانات موردنظر با دریافت mg/kg ۵ از­ پروژسترون به مدت ۵ روز به صورت داخل صفاقی افسرده شدند. گروه کنترل هیچ­گونه دارو یا حلالی را دریافت نکرد. ارزیابی میزان افسردگی در روز هشتم پس از شروع تجویز پروژسترون، با تست شنای اجباری انجام شد. نتایج: نانوذره اکسیدروی در دوزهای mg/kg۲۰ (۰۵/۰P<) و mg/kg۱۰ (۰۱/۰P<) و هم­چنین در دوز mg/kg ۵ به مدت ۸ روز (۰۱/۰P<)، باعث کاهش معنی دار در زمان بی حرکتی در موش های سوری افسرده شد. نتیجه­گیری: تجویز پروژسترون سبب القای افسردگی و بنابراین افزایش مدت بی حرکتی در موش های سوری شد. نانوذره اکسیدروی سبب کاهش علائم افسردگی پس از زایمان در آزمون شنای اجباری گردید. این یافته­ها می­توانند استفاده از نانوذره اکسید روی جهت کم کردن علائم افسردگی پس از زایمان را موردتوجه قرار دهند.

کلیدواژه ها:

Postpartum depression ، Zinc oxide nanoparticles ، Progesterone ، Mice ، افسردگی پس از زایمان ، نانوذره اکسید روی ، پروژسترون ، موش سوری