تعیین کارایی جاذب های کربن دار در حذف کروم شش ظرفیتی از محلول آبی
محل انتشار: مجله آب و فاضلاب، دوره: 34، شماره: 2
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 136
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WWJ-34-2_003
تاریخ نمایه سازی: 9 آبان 1402
چکیده مقاله:
افزایش صنایع مختلف و رشد روزافزون جمعیت کره زمین سبب ایجاد انواع آلودگی در محیط زیست شده است. یکی از مهم ترین آلاینده های موجود در آب که خطرات متعددی بر سلامت انسان و موجودات زنده و خطرات مهم محیط زیستی دارد، ترکیبات آنیونی در غلظت زیاد است، بنابراین اصلاح این منابع حائز اهمیت است. بررسی ها نشان می دهد که کاربرد بایوچار و بایوچار دارای پوشش فلز به طور موثری منجر به حذف میزان قابل توجهی آلاینده از آب و خاک می شود، ولی تاکنون به صورت جامع تاثیر کامپوزیت کربن- فلز بر حذف آلاینده ها به ویژه ترکیبات آنیونی بررسی نشده است. در این پژوهش، تاثیر بایوچار، بایوچار دارای پوشش فلزی و کامپوزیت بایوچار- فلز بر حذف کروم از آب بررسی شد. بایوچارهای دارای پوشش فلز و کامپوزیت های بایوچار- فلز مختلف از ترکیب فلزات (مس، آهن و آلومینیم) با بقایای کشاورزی (کاه برنج) به صورت خام یا بایوچار تهیه شدند. انواع نمونه ها شامل بایوچار، بایوچار دارای پوشش مس، بایوچار دارای پوشش آلومینیم، بایوچار دارای پوشش آهن، کامپوزیت مس، کامپوزیت آلومینیم و کامپوزیت آهن بودند. در مرحله اول شرایط بهینه برای حذف آلاینده بررسی شد، سپس مقدار بهینه ای از جاذب ها و ماده آلاینده با غلظت ۲۰ میلی گرم در لیتر و pH معادل ۶ با هم ترکیب شده و به مدت ۳ ساعت تکان داده شدند تا به تعادل رسیدند. پس از سانتریفیوژ کردن و فیلتراسیون، غلظت نهایی آلاینده قرائت و درصد حذف کروم محاسبه شد. نتایج این پژوهش نشان داد که کاربرد کامپوزیت آهن و بایوچار دارای پوشش آهن توانست به ترتیب ۳۲/۹۰ و ۷۱۷/۹۳ درصد از فلز کروم شش ظرفیتی را از محلول آبی حذف کند، بنابراین کاربرد این جاذب ها می تواند آب آلوده به کروم شش ظرفیتی را اصلاح کند.
نویسندگان
مائده پریچهره
دانشجوی دکترای مدیریت حاصلخیزی و زیست فناوری خاک، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
فردین صادق زاده
دانشیار، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
بهی جلیلی
استادیار، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
محمدعلی بهمنیار
استاد، گروه علوم و مهندسی خاک، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
عبدالوحید سامسوری
استادیار، گروه مدیریت اراضی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه پوترا مالزی، سلانگور، مالزی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :