تبیین رابطه مولفه های محیطی مدارس ابتدایی و هوش هیجانی با تاکید بر مولفه مدیریت استرس کودکان

مدیریت استرس به عنوان یکی از مولفه های هوش هیجانی، نقش عمده ای در سلامت جسمی و روانی کودکان دارد. با توجه به ناکارآمدی بسیاری از فضاهای آموزشی ازجمله مدارس ابتدایی برای پاسخ گویی به توسعه مهارت های عاطفی-هیجانی، بررسی عوامل محیطی موثر بر هوش هیجانی به منظور افزایش تحمل و کنترل عاطفی در بین کودکان ضروری است. هدف پژوهش حاضر شناسایی و اولویت بندی مولفه های محیطی موثر بر هوش هیجانی و مدیریت استرس کودکان از دیدگاه مربیان و تعیین رابطه بین آنها در قالب یک مدل تحلیلی به منظور ارتقا کیفیت مدارس ابتدایی است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش انجام پژوهش علی، تحلیلی-توصیفی و پیمایشی است. روش گردآوری اطلاعات پس از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی، پرسش نامه محقق ساخته است که مولفه های محیطی موثر بر هوشمندی هیجانی و مدیریت استرس کودکان در مدارس ابتدایی را در قالب۷۰ گویه مورد مطالعه قرار می دهد. جامعه آماری پژوهش، مربیان و متصدیان امور کودکان در سراسر ایران است و روش نمونه گیری تصادفی از نوع داوطلبانه است. حجم نمونه با توجه به تعداد پرسش ها و بر اساس دیدگاه کلاین ۴۶۱ نفر است. روش تحلیل داده ها با توجه به اهداف پژوهش روش تحلیل عاملی با استفاده از نرم افزار SPSS و مدل سازی با نرم افزار AMOS است. نتایج پژوهش نشان می دهد که تنوع مولفه های کالبدی با میانجی گری عوامل محیطی امنیت روانی-آسایش فیزیکی، حس تعلق به محیط، خوانایی محیط کودک محور و سرزندگی خلاق بر بازی پذیری هدفمند و اجتماع پذیری عملکردی تاثیرگذار است و از این طریق موجب افزایش هوش هیجانی کودکان می شوند. این امر بر تاب آوری و انطباق پذیری محیطی و درنتیجه مدیریت استرس کودکان موثر است.

کلیدواژه ها:

مولفه های محیطی ، مدارس ابتدایی ، هوش هیجانی ، استرس ، کودکان