بررسی روش های مختلف مدیریت تلفیقی علف های هرز در زراعت پنبه (Gossypium hirsutum L.)

جهت بررسی مدیریت تلفیقی علف های هرز در مزارع پنبه آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۳ تیمار در ۴ تکرار در ورامین، فارس و خراسان در سال ۱۳۸۵ انجام گردید. تیمارهای پیش کشت و پیش رویشی در تلفیق با تیمارهای پس رویشی قرار گرفتند و مقایسه شدند. به طوری که یکی از علف کش های خاک مخلوط شامل تریفلورالین و اتال فلورالین و یک علف کش پیش رویشی به نام پرومترین+ فلومتورون در تلفیق با دو تیمار پس رویشی شامل علف کش تریفلوکسی سولفورون سدیم و استفاده کولتیواتور (به عنوان یک ابزار کنترل مکانیکی) استفاده گردید. تیمارهای دو مرتبه کولتیواتور، بدون کنترل علف های هرز و وجین تمام فصل نیز جهت مقایسه با تیمارهای مذکور منظور شد. نتایج به دست آمده نشان داد تلفیق علفکش تریفلوکسی سولفورون سدیم به صورت پس رویشی با یکی از علفکش های خاک مخلوط و یا تلفیق آن با علفکش پیش رویشی پرومترین+ فلومتورون در افزایش عملکرد بسیار موثر بود و بهتر از مصرف هر یک از چهار علف کش مذکورکه به تنهایی مصرف شده بودند عمل نمود. کولتیواتور در تلفیق با یکی از علف کش های خاک مخلوط خصوصا اتالفلورالین و تلفیق آن با علف کش پیش رویشی پرومترین+ فلومتورون تاثیر قابل توجهی در کنترل علف های هرز نشان داد. البته علف کش تریفلوکسی سولفورون سدیم در مقایسه با کولتیواتور که به عنوان تیمارهای پس رویشی در نظر گرفته شده بودند، در تلفیق با سایر علف کش های قبل از کشت در کنترل علف های هرز و افزایش عملکرد موثرتر بود.