اثرات محلول پاشی عناصر غذایی بر کمیت و کیفیت اسانس مریم گلی (Salvia officinalis L.) در سطوح مختلف آبیاری

آزمایش به صورت اسپلیت پلات بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با ۱۲ تیمار و سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه در سال ۱۴۰۰ اجرا شد. فاکتور اصلی، سطوح مختلف آبیاری در سه سطح، آبیاری پس از ۲۰ درصد حداکثر تخلیه مجاز رطوبتی به عنوان شاهد، آبیاری پس از ۴۰ درصد حداکثر تخلیه مجاز رطوبتی به عنوان تنش خفیف و آبیاری پس از ۶۰ درصد حداکثر تخلیه مجاز رطوبتی به عنوان تنش شدید و فاکتور فرعی منابع مختلف کودی شامل عدم محلول پاشی، کاربرد کودهای ماکرومیکس گلد، اکوکوئل میکرومیکس و ویتالیم فورت به صورت محلول پاشی بودند. نتایج نشان داد بیشترین و کمترین وزن خشک کل در شرایط نرمال آبیاری با کاربرد کود ماکرومیکس گلد و تنش شدید بدون مصرف کود حاصل شد. با افزایش تنش خشکی از میزان وزن خشک کل کاسته شد. به طوری که میزان این صفت در تنش های خفیف و شدید به ترتیب ۱/۱۰ و ۸/۲۷ درصد نسبت به شرایط نرمال کاهش یافت. همچنین، میزان صفت ذکر شده با کاربرد کودهای ماکرومیکس گلد، ویتالیم فورت و اکوکوئل مکس به ترتیب ۱/۲۵، ۷/۲۴ و ۴/۱۶ درصد نسبت به عدم مصرف کود افزایش یافت. علاوه بر این، بیشترین درصد اسانس و عملکرد اسانس مریم گلی در تنش خفیف با کاربرد کود ماکرومیکس گلد بدست آمد. بر اساس آنالیز ترکیبات اسانس، بیشترین میزان سیس توجن ، کامفور و سینئول در تنش خفیف با کاربرد کود ماکرومیکس گلد بدست آمد.

کلیدواژه ها:

توجن ، درصد اسانس ، کم آبی ، گیاهان دارویی ، ماکرومیکس گلد