تاثیر یادگیری مشارکتی بر افزایش اشتیاق و علاقه دانش آموزان به یادگیری

یادگیری و تعلیم نقش حیاتی در توسعه هر جامعه ای ایفا می کند و در حال حاضر تاکید بر یادگیری مشارکتی به عنوان یک شیوه موثر برای بهبود کیفیت و تعداد دانش آموزان علاقه مند به محیط تعلیم و تربیت مطرح شده است. این نوع یادگیری تاکید بر مشارکت فعال دانش آموزان در فرآیند یادگیری دارد و از آنجایی که تعلیم و تربیت نه تنها باید اطلاعات آموزشی مناسب را منتقل کند بلکه باید علاقه، شور، و اشتیاق برای یادگیری نیز در دانش آموزان ایجاد کند، موضوع تاثیر یادگیری مشارکتی بر افزایش اشتیاق و علاقه دانش آموزان به یادگیری مورد بررسی و تحقیقات گوناگونی را به خود اختصاص داده است. در دسترسی به دانش و آموزش های مختلف امروزه چشمگیرتر از هر زمان دیگری است، اما به نظر می رسد که تعداد دانش آموزانی که علاقه و اشتیاق به یادگیری دارند، هنوز نسبت به تعداد کل دانش آموزان نادرست و ناکافی است. در این سیاق، اهمیت تاثیر یادگیری مشارکتی بر افزایش اشتیاق و علاقه دانش آموزان به یادگیری مورد بررسی قرار می گیرد. سوال اصلی این است: "آیا روش های یادگیری مشارکتی توانایی افزایش اشتیاق و علاقه دانش آموزان به یادگیری را دارند و در چه شرایطی این تاثیر بهتر عمل می کند؟"بررسی این سوال اهمیت بالایی برای ارتقاء سیاست ها و روش های آموزشی دارد. به عنوان مثال، فهم بهتری از تاثیر یادگیری مشارکتی به مدارس و موسسات آموزشی کمک می کند تا برنامه های آموزشی خود را به نحوی طراحی کنند که دانش آموزان بتوانند بهترین مزیت ها را از فرآیند یادگیری خود به دست آورند. به علاوه، تدابیر و اقدامات دولتی و سازمان های آموزشی نیز باید با توجه به این تحقیقات بهبود یابند تا تعلیم و تربیت از یک فرآیند پس زمینه به یک فرآیند اصلی و موثر در توسعه فردی و اجتماعی تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، اشتیاق ، علاقه ، دانش آموزان ، معلمان ، تعلیم و تربیت