مقایسه تاثیر دو برنامه تمرین ورزشی هوازی و تناوبی خیلی شدید بر بیان ژن های گالکتین-۱ و گالکتین-۳ در بافت تومور موش های ماده balb-c مبتلا به سرطان پستان

مقدمه: مطالعات جدید نشان می دهد مهار رشد تومورها، با کاهش بیان فاکتورهای آنژیوژنزی به روش­های گوناگون از جمله فعالیت ورزشی، می تواند روش ارزشمندی در کنترل پیشرفت بیماری سرطان باشد. گالکتین-۱ و گالکتین-۳ در القا و حفظ آنژیوژنز تومور نقش مهمی دارد. هدف از این پژوهش، مقایسه تاثیر دو برنامه تمرین ورزشی منتخب بر بیان گالکتین-۱ و گالکتین-۳ در بافت تومور موش های ماده balb-c مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسی: ۲۴ سر موش ماده balb-c، با تزریق سلول های سرطانی وابسته به گیرنده استروژن MC۴L۲، مبتلا به تومور پستان شدند. سپس به سه گروه هشت تایی تومور (T)، تومور+تمرین هوازی (T+AE) و تومور+تمرین تناوبی خیلی شدید (T+HIIT) تقسیم شدند. گروه T+AE، ۶ هفته، ۵ روز در هفته و هر جلسه ۶۰ دقیقه، پروتکل تمرین هوازی را اجرا کردند. گروه T+HIIT، ۳روز در هفته به مدت ۶ هفته و هر جلسه ۱ساعت، پروتکل تمرین تناوبی خیلی شدید را اجرا کردند. در انتها، موش ها با تزریق کتامین و زایلوزین بی هوش شدند، بافت تومور برداشته و در نیتروژن مایع فریز شدند. بیان گالکتین-۱ و گالکتین-۳ به روش Real time-PCR سنجیده شد و نتایج به صورت Fold change_در سطح معناداری (P<۰/۰۵)_ با نرم افزار GENEX بیان شد. یافته ها: نتایج نشان داد پروتکل تمرین هوازی در گروه T+AE، تاثیر معناداری بر بیان گالکتین-۱ در مقایسه با گروه T نداشت ولی باعث کاهش ۷۰/۱ برابری بیان گالکتین-۳ (۰۰/۰P=) شد. در گروه T+HIIT در مقایسه با گروه T، بیان گالکتین-۱، ۰۴/۳ برابر کاهش (۰۰/۰P=) و بیان گالکتین-۳، ۵۷/۶ برابر کاهش (۰۰/۰P=)، در گروه T+HIIT در مقایسه با گروه T+AE، بیان گالکتین-۱، ۵۸/۲ برابر کاهش (۰۰/۰P=) و بیان گالکتین-۳، ۸۶/۳ برابر کاهش (۰۰/۰P=) یافت. نتیجه گیری: احتمالا تمرین هوازی با کاهش بیان گالکتین-۳ و تمرین تناوبی خیلی شدید با کاهش بیان گالکتین-۱ و گالکتین-۳ بر پیشگیری از پیشرفت بیماری سرطان پستان، موثر است.

کلیدواژه ها:

Breast Cancer ، Aerobic Exercise ، High Intensity Interval Training ، Galectin-۱ ، Galectin-۳ ، سرطان پستان ، تمرین هوازی ، تمرین تناوبی خیلی شدید ، گالکتین-۱ ، گالکتین-۳.