زیست پالایی کادمیم با روش رسوب گذاری زیستی کربنات کلسیم در خاک شنی

آلودگی زیستگاه های طبیعی به فلزهای سنگین به سبب سمیت بالا سلامت موجودات زنده و محیط زیست را تحت تاثیر قرار می دهد. معدنی شدن زیستی بر اساس تشکیل رسوب کربنات کلسیم زیستی روشی نویدبخش برای پالایش فلزهای سمی در خاک های آلوده می باشد. این پژوهش به منظور بررسی حذف کادمیم به روش رسوب گذاری زیستی کربنات کلسیم از مسیر هیدرولیز اوره با باکتری اسپورسارسینا پاستئوری انجام شد. آزمایش ابتدا در محلول دارای کادمیم (در سه سطح ۵/۰، ۱ و ۲ میلی مولار کادمیم) و سپس در یک خاک شنی آلوده شده با کادمیم (در پنج سطح صفر، ۱۰، ۲۰، ۴۰ و ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم) در قالب طرح کاملا تصادفی و در ۳ تکرار اجرا شد. آزمایش ها در دو سطح با باکتری و بدون باکتری بودند. رسوب کادمیم در محلول آلوده در سه غلظت ۵/۰، ۱ و ۲ میلی مولار کادمیم در حضور باکتری به ترتیب ۶/۹۹، ۸/۹۹ و ۸/۹۹ درصد بود. نتایج این پژوهش نشان داد که در تیمارهای دارای باکتری در مقایسه با تیمارهای بدون باکتری مقدار کادمیم در بخش محلول+ تبادلی کاهش یافته و در بخش کربناتی افزایش آماری چشم گیری (P≤۰.۰۵) پیدا کرد. به طوری که مقدار کادمیم در بخش محلول+ تبادلی خاک در ۴ غلظت ۱۰، ۲۰، ۴۰ و ۵۰ میلی گرم بر کیلوگرم کادمیم در حضور باکتری به ترتیب ۹/۸۵، ۱/۶۱، ۳/۷۴ و ۳/۸۰ درصد کاهش نشان داد. بنابراین، نتایج این پژوهش حاکی از آن است که جداسازی فلزهای سنگین بر مبنای روش رسوب گذاری زیستی کربنات کلسیم از طریق رسوب همزمان با کلسیت می تواند برای پالایش زیستی فلزهای سنگین سودمند باشد.

کلیدواژه ها:

اسپورسارسینا پاستئوری ، اوره آز ، معدنی شدن زیستی ، کلسیت ، کادمیم