تاثیر توانایی های پردازش حسی بر مشارکت کودکان مبتلا به اوتیسم

مقدمه و هدف: کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلات پردازش حسی را تجربه می کنند که می تواند بر مشارکت آن ها تاثیر گذار باشد. اطلاعات کافی دررابطه با تاثیر توانایی های پردازش حسی این کودکان بر مشارکت وجود ندارد. هدف مطالعه حاضر بررسی چگونگی اثر توانایی های پردازش حسی بر مشارکت کودکان مبتلا به اوتیسم در زندگی روزمره می باشد. مواد و روش ها: شرکت کنندگان در مطالعه حاضر، چهل کودک پنج تا یازده سال مبتلا به اوتیسم بودند. توانایی های پردازش حسی به وسیله نمایه حسی دان و مشارکت به وسیله پرسش نامه عادات زندگی مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: بین عوامل پردازش بینایی، پردازش لمسی، پردازش مرتبط با تون و استقامت، پردازش حسی مرتبط با وضعیت بدنی و حرکت، پردازش حسی مرتبط با تحمل و تون عضلانی پایین و حساسیت حسی، با نمره کل مشارکت کودکان مبتلا به اوتیسم رابطه معناداری یافت شد (p<۰.۰۵). از بین این عوامل، حساسیت حسی بیشترین سهم را در تبیین واریانس میزان مشارکت (۰.۴۹=&beta;) داشت. نتیجه گیری: ضعف در پردازش حسی، به ویژه حساسیت حسی، می تواند عاملی مهم در محدود کردن مشارکت کودکان مبتلا به اوتیسم در فعالیت ها باشد.

کلیدواژه ها:

اوتیسم ، پردازش حسی ، مشارکت ، کودکان