تاثیر تنش های شغلی، راهبردهای مقابله با تنش، تاب آوری و سلامت روانی در رضایت شغلی تکنسین های بی هوشی

نارضایتی شغلی منجر به کاهش عملکرد و اشتباهات کاری زیادی در کارکنان می شود. این پژوهش با هدف بررسی رابطه ی تنش های شغلی، راهبردهای مقابله با تنش، تاب آوری و سلامت روانی با رضایت شغلی و نقش پیش بینی کننده ی این متغیرها در تبیین رضایت شغلی در تکنسین های بی هوشی انجام شد. روش کار: در یک مطالعه ی مقطعی ۱۲۰ نفر از تکنسین های شاغل در اتاق عمل بیمارستان های تابعه ی دانشگاه های علوم پزشکی تهران و ایران در سال ۱۳۸۸ به صورت داوطلبانه و به شیوه ی در دسترس انتخاب شدند. پرسش نامه های تنش شغلی (JSS)، راهبردهای مقابله با تنش موس و بیلینگز، تاب آوری کونور و دیویدسون (CD-RISC)، سلامت روانی (GHQ) و مقیاس رضایت-نارضایتی شغلی (JSDS) بر روی آزمودنی ها انجام شدند. نتایج با استفاده از روش های همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه به صورت گام به گام تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: بین تنش شغلی، راهبرد مقابله ای مهار جسمانی و فقدان سلامت عمومی با رضایت شغلی رابطه ی معکوس و معنی دار و بین تاب آوری، راهبردهای مقابله ای حل مسئله و جلب حمایت اجتماعی با رضایت شغلی رابطه ی مستقیم و معنی داری وجود دارد (۰۵/۰P<). نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که راهبرد مقابله ای حل مسئله به صورت مستقیم و تنش شغلی به صورت معکوس می توانند رضایت شغلی را به طور معنی داری تبیین کنند (۰۱/۰P<). نتیجه گیری: کاهش تنش شغلی و افزایش استفاده از راهبرد حل مسئله باعث افزایش رضایت شغلی تکنسین های بی هوشی می شود.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، تنش ، رضایت شغلی ، رفتارهای مقابله ای ، سلامت روان ، هوشبری