تاثیر رویکرد زوج درمانی کوتاه مدت راه حل محور بر سازگاری زناشویی در زنان و مردان مستعد طلاق شهر اصفهان
محل انتشار: مجله اصول بهداشت روانی، دوره: 14، شماره: 55
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 123
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JFMH-14-55_001
تاریخ نمایه سازی: 8 آبان 1402
چکیده مقاله:
: سازگاری زناشویی به صورت خودکار ایجاد نشده و به وجود آمدن آن نیاز به تلاش زوجین دارد. معمولا سال اول ازدواج از نظر سازگاری بسیار ناپایدار بوده و بیشترین خطر را برای ناسازگاری و طلاق دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر رویکرد راه حل محور بر افزایش سازگاری زناشویی در زنان و مردان مستعد طلاق شهر اصفهان صورت گرفته است. روش کار: در این پژوهش نیمه تجربی در سال ۸۹-۱۳۸۸ از روش پیش آزمون و پس آزمون با گروه شاهد استفاده شده است. جامعه ی پژوهش شامل آن دسته از زوجین مراجعه کننده به مرکز مداخله در بحران شهر اصفهان می باشد که به صورت خود معرف مراجعه کرده بودند. نمونه ی پژوهش شامل ۳۲ زوج از بین زوج های داوطلب شرکت در مطالعه است که به صورت در دسترس و تصادفی در دو گروه آزمون و شاهد قرار گرفتند. ابزار پژوهش، پرسش نامه ی جمعیت شناختی و پرسش نامه ی سازگاری زناشویی اسپاینر بود. برای تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS و روش های آمار توصیفی و تحلیلی (کوواریانس) استفاده شد. یافته ها: رویکرد راه حل محور بر سازگاری زناشویی موثر است (۰۰۱/۰P<) تجزیه و تحلیل داده ها در مورد ابعاد سازگاری زناشویی نشان داد که این رویکرد بر بعد انسجام موثر بوده (۰۰۲/۰P<) اما بر بعد توافق و رضایت تاثیر معنی داری نداشته است. نتیجه گیری: با توجه به افزایش نرخ طلاق در دو دهه ی گذشته در کشور، درمان راه حل محور با کمک به زوجین برای توسعه ی راه حل های موثر و یافتن موارد استثنا در زندگی می تواند سازگاری زناشویی را افزایش و از طلاق جلوگیری نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا داودی
کارشناس ارشد مشاوره ی خانواده، دانشگاه اصفهان
عذرا اعتمادی
استادیار گروه مشاوره، دانشکده ی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
فاطمه بهرامی
دانشیار گروه مشاوره، دانشکده ی علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه اصفهان
مرضیه شاه سیاه
کارشناس ارشد مشاوره ی خانواده، دانشگاه علوم پزشکی قم
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :