بررسی پیش آیندهای رشد و تکامل پس آسیبی (شکست رابطه ی عاشقانه) در دانشجویان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی پیش آیندهای رشد و تکامل پس آسیبی (شکست رابطه ی عاشقانه) از طریق مولفه های اسناد شکست رابطه ی عاشقانه و سنخ های شخصیتی در دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز بود. روش کار: در این مطالعه ی همبستگی از نوع تحلیل رگرسیون، ۲۱۴ دانشجو (۱۶۰ دختر و ۵۴ پسر) که شکست در رابطه ی عاشقانه را در فروردین ۱۳۸۹ تجربه کرده اند از طریق نمونه گیری گلوله برفی انتخاب و با استفاده از پرسش نامه های رشد و تکامل پس آسیبی، اسناد شکست رابطه ی عاشقانه و پرسش نامه ی شخصیتی فرم کوتاه نئو بررسی شدند. داده ها از طریق نرم افزار SPSS نسخه ی ۱۶ و با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل رگرسیون چندمتغیری مشخص نمود که ۲۲ درصد واریانس رشد و تکامل پس آسیبی توسط متغیرهای پیش بین (سنخ های شخصیتی و اسنادهای شکست رابطه ی عاشقانه) تبیین می شود و در میان این متغیرهای پیش بین، برون گرایی، وجدانی بودن و اسناد شخصی، رشد و تکامل پس آسیبی را پیش بینی می کنند. نتیجه گیری: برون گرایی، وجدانی بودن و اسناد شخصی موجب پختگی و رشد و تکامل فرد بعد از قطع رابطه، می شوند

کلیدواژه ها:

پس آسیبی ، رابطه ، سنخ های شخصیتی ، عشق