بررسی تاثیر بی عدالتی درک شده بر بیگانگی از کار و قصد ترک سازمان با نقش میانجی بدبینی کارکنان (مورد مطالعه: کارکنان سازمان امور مالیاتی شهر مشهد)

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر بی عدالتی درک شده بر بیگانگی از کار و قصد ترک سازمان با نقش میانجی بدبینی کارکنان در سازمان امور مالیاتی شهر مشهد انجام شده است، این پژوهش از نظر هدف کاربردی بوده و از نظر ماهیت توصیفی پیمایشی است. در این تحقیق ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد بوده که پس از ترجمه و بومی سازی شدن، روایی و پایایی آن بررسی شده است. برای پایایی از آلفای کرونباخ و ضریب پایایی ترکیبی استفاده شده و روایی محتوایی آن توسط اساتید و روایی سازه با روش تحلیل بارهای عاملی تاییدی، تایید شده است. جامعه آماری پژوهش کارکنان سازمان امور مالیاتی شهر مشهد بودند. باتوجه به اندازه جامعه آماری(۱۲۰۰ نفر) تعداد نمونه آماری براساس جدول مورگان ۲۹۱ نفر تعیین شده است. روش نمونه گیری در این تحقیق تصادفی ساده بوده است. برای بررسی فرضیه ها از مدلیابی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شده است. براساس نتایج بدست آمده، بی عدالتی درک شده بر بیگانگی از کار، قصد ترک سازمان و بدبینی کارکنان اثرگذار است. همچنین بدبینی کارکنان بر بیگانگی از کار تاثیرگذار است اما بر قصد ترک سازمان تاثیر معنادری ندارد. در این تحقیق نقش میانجی بدبینی کارکنان تنها در اثرگذاری بی عدالتی درک شده بر بیگانگی از کار تایید شد.

کلیدواژه ها:

بی عدالتی درک شده ، بیگانگی از کار ، بدبینی کارکنان ، قصد ترک سازمان.