معیارهای اجرای پایانه های مترو هوایی با رویکرد حمل ونقل پایدار درون شهری

یکی از دغدغه های اساسی مدیران و مسئولان شهری، استفاده بی رویه از منابع انرژی تجدیدناپذیر به منظور حمل ونقل درون شهری می باشد. این مهم ضرورت به کارگیری حمل ونقل پایدار را افزایش می دهد. توجه به الزامات و ملاحظات پدافند غیرعامل و نیز شاخصه های آن در طراحی مراکز و زیرساخت های پر اهمیت و همچنین مکان یابی مراکز مذکور، با توجه به هجمه طیف گسترده ای از تهدیدات به کشور، امری اجتناب ناپذیر است که در این بین با توجه به افزایش روزافزون مسافرت های درون و برون شهری، لزوم بهره گیری از فرودگاه ها و پایانه های درون شهری بیش ازپیش موردنیاز است. حال با پیشرفت فناوری، نسل جدیدی از پایانه های حمل ونقل پایدار شهری به نام سامانه هوایی پایدار معرفی می گردد که روش انقلابی و نوینی در ارتقاء سیستم حمل ونقل پایدار و کاهش آسیب های حداقلی به محیط زیست می باشد. در این پژوهش با توجه به حریم خصوصی ساکنین ساختمان ها (به دلیل ارتفاع پرواز کمتر نسبت به سایر هواپیماها) و توجه به نوع و ظرفیت سامانه های مترو هوایی در طراحی پایانه هوایی پایدار شهری اهمیت زیادی دارد؛ همچنین، به منظور کاهش اثر محدودیت های طراحی پایانه مترو هوایی شهری، راهبردهایی ارائه گردیده است.

کلیدواژه ها:

مترو هوایی ، حمل ونقل پایدار ، پایانه هوایی درون شهری ، فرودگاه