بررسی نقش توانمندسازی نیروی انسانی در وظیفه شناسی سازمانی

منابع انسانی مهم ترین عامل اثرگذار سازمان ها محسوب می شود و هدف مهم آن اثربخشی و کارآیی افراد است .شکی نیست که چگونگی رهبری در طرز سلوک و رفتار کارمندان، و بنابراین در تحقق هدف و کارایی سازمان، موثر است .صرف نظر از اصول و فنون سازمانی، رهبر خوب می تواند بسیاری از مشکلات دستگاه را حل کند .از سوی دیگر، برنامه های انگیزشی با هدف ایجاد رضایت در کارکنان ، افزایش روحیه کاری، بالابردن کارآیی، کاهش هزینه ها، نگهداری بهتر و موثرتر امکانات مادی و پایین آوردن ضایعات و توقعات در بین مدیران و تصمیم گیران سازمان ها از جذابیت خاصی برخورداراست. ایجاد انگیزش امری است که به عواملی مثل اهداف سازمان، ویژگیها، رفتار و انتظارات مدیران ، سرپرستان و کارکنان و همچنین شرایط اقلیمی، نوع سازمان و فناوری بستگی دارد و به همین دلیل است که استفاده از نظریه ها و تجربه های مختلف و مشابه ضرورت پید ا می کند تا از این طریق مدیران بتوانند محیط کاری، انتظارات خود از کارکنان و سایر عوامل سازمانی را درست بشناسند و سپس نظام انگیزشی موثری به وجود آورند. در این مطالعه به بررسی اثرگذاری توانمندسازی نیروی انسانی بر وظیفه شناسی سازمانی پرداخته شده است و جامعه آماری یکی از شرکت های دولتی بوده که تعداد مدیران و کارشناسان بالغ بر حدود ۱۰۰ نفر می باشد که بر این اساس تمام شماری انجام می شود. با تحلیل داده های پرسشنامه ای، فرضیات تایید شده و رضایت توانمندسازی بر وظیفه شناسی موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی نیروی انسانی ، وظیفه شناسی