شبکه های اجتماعی و سرنوشت دموکراسی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 116

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPCONF08_004

تاریخ نمایه سازی: 7 آبان 1402

چکیده مقاله:

بی شک پدیده ای که ما در عصر حاضر رسانه اجتماعی می نامیم فرزندان عصری هستند که اینترنت در آن از طریق ساده ترین راهها امکان ارتباط افراد با یکدیگر را فراهم می ساخت به عبارت دیگر این شبکه ارتباطی در ابتدا کارویژه ساده ای چون کمک به کاربران برای یافتن دوستان قدیمیتشان را دنبال میکرد با ورود جهان به قرن ۲۱ و آغاز روند ظهور بسترهای تازه چون فیسبوک و توییتر مفهوم قادر ساختن مردم به ارتباط با یکدیگر به صورت آنلاین توسعه یافت و طیف وسیعی از روشها برای تحقق این ایده ابداع شد. در ابتدای راه معطوف ساختن تمرکز تعاملات اجتماعی جدید بر کنش کاربران هدف اولیه به شمار میرفت اما این روش رسانه های اجتماعی در حال حاضر دیگر تازگی روزهای ابتدایی ندارند این شبکه های در هم تنیده ارتباطی میان کاربران که رسانه اجتماعی نام گرفته اند، حتی دیگر راهی صرفا سرگرم کننده برای استفاده از اینترنت نیز به شمار نمی روند. بر اساس برآوردهای صورت گرفته امروزه در سال ۲۰۲۰ بیش از ۳۸ میلیارد نفر در سراسر جهان همچنین بیش از ۴۰ میلیون از استفاده کنند و این بسترهای برخط به نحوی چشمگیر، شروع به تاثیر گذاری بر بر زندگی ما کرده اند. این تحول به حدی دور از ذهن بوده است که ۱۵ سال پیش، عده بسیار کمی از کارشناسان می توانستند چنین شرایطی را پیش بینی کنند مردم در بستر شبکه هایی چون فیسبوک، اینستاگرام و توییتر، فقط به ارتباط و تعامل بسنده نمی کنند. امروزه ما طیف گسترده ای از فعالیتها مانند پیگیری اخبار، بحث در مورد مسائل سیاسی و اجتماعی سازماندهی و مشارکت در فعالیتهای مدنی و ... را از از طریق رسانه های اجتماعی انجام میدهیم از سوی دیگر برخی شخصیتهای معروف و ینفلوئنسر نیز در بطن شبکه های اجتماعی معنا می یابند. این افراد پتانسیل بسیار بالایی در اقناع و تاثیرگذاری بر دنبال کنندگان خود دارد، از همین جهت پژوهش پیش رو گریزی به شبکههای اجتماعی در دنیا و به بررسی شبکه های اجتماعی و ضرورت و اهمیت آن بر سرنوشت دموکراسی خواهد پرداخت جامعه آماری ۱۴ مقاله فارسی مرتبط با شبکههای اجتماعی و دموکراسی در بازه زمانی ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰ از «پایگاه مجلات تخصصی نور جویشگر علمی فارسی علم نت»، «پرتال جامع علوم انسانی» و «پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی قابل شناسایی بوده که روش نمونه گیری به شیوه تمام شماری نمونههای در دسترس است شیوه گردآوری دادهها کتابخانه ای بوده و شیوه تجزیه و تحلیل اطلاعات بررسی انتقادی تفسیری و استنباطی می باشد که در پایان به صورت فرا تحلیل تحلیل شوید.

نویسندگان

منصور بنی عامریان

دانشجوی دکتری علوم ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بین الملل کیش

محمدحسن فراهانی

دانشجوی دکتری علوم ارتباطات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین الملل کیش