بررسی نقش متغیرهای پیش بین در تخمین دمای هوا در ماه های ژانویه و ژوئیه در طبقات پوشش اراضی مختلف

هدف اساسی این مطالعه تخمین دمای هوا با استفاده از متغیرهای پیش بین شامل دمای سطح زمین، ارتفاع، شیب، پوشش گیاهی، عرض جغرافیایی، آلبیدو و میانگین فشار سطح دریا طی دو ماه ژانویه و ژوئیه در سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۵ در طبقات پوشش اراضی مختلف می باشد. از ۶ مدل رگرسیونی تک متغیره تا چندمتغیره به تفکیک ۷ پوشش اراضی موجود در کشور استفاده شد و ۴۲ مدل برآوردگر برای هر ماه توسعه داده شد. نتایج بیانگر آن بود که بیشترین اختلافات بین دمای هوا و دمای سطح زمین در طبقه با پوشش سطحی بایر یا پوشش گیاهی تنک دیده شد. در ژانویه، ارتفاع (در پوشش های زمین های بایر، بافت های شهری و پهنه های کشاورزی) فشار (در پوشش های علف زارها و بوته زارها)، شیب منطقه جنگلی و عرض جغرافیایی در پهنه آب، مهم ترین برآورد گرهای دمای هوا هستند. در حالی که در ژوئیه در سطح زمین یک کم فشار حرارتی چسبیده به زمین با ارتفاع کم در بخش وسیعی از پهنه کشور تشکیل شده و این عامل اقلیمی ناشی از گرمایش شدید سطح زمین نقش عوامل میکرواقلیمی از قبیل ارتفاع، شیب و پوشش زمین را به حداقل رسانده و تاثیر آنها را در تخمین دمای هوا کم رنگ می کند. لذا می توان عامل فشار را در ماه ژوئیه مهم ترین برآوردگر تغییرات فضایی دمای هوا در پهنه ایران دانست.

کلیدواژه ها:

تخمین دمای هوا ، دمای سطح زمین ، رگرسیون ، متغیرهای پیش بین