بررسی تجربی تاثیر ذرات آب دوست بر تعدیل مه
محل انتشار: مجله فیزیک زمین و فضا، دوره: 45، شماره: 2
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 173
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESPHYS-45-2_009
تاریخ نمایه سازی: 7 آبان 1402
چکیده مقاله:
تشکیل مه باعث کم شدن دید افقی میشود و دید افقی پایین میتواند باعث بروز مشکلاتی عمدتا در فرودگاهها و جاده ها شود. از اینرو با تشکیل مه مصنوعی در آزمایشگاه، تاثیر برخی هواویزها بر روی مه بررسی میشود. ذرات آبدوست میتوانند به عنوان هستههای میعان با افزایش شعاع موثر و کاهش غلظت قطرکها، در تعدیل مه موثر باشند. در این مطالعه، آزمایشها بر روی سدیم هیدروکسید، اوره و نمک انجام شده است که با هواویزهای زمینه مقایسه شدهاند. ابتدا عمق نوری مه محاسبه و سپس توزیع اندازه قطرکهای مه تخمین زده میشود. همچنین دیگر پارامترها مانند غلظت قطرکهای مه، محتوای آب مایع و زمان ماندگاری مه، مورد ارزیابی قرار میگیرد. نتایج حاکی از آن است که ذرات آبدوست به عنوان هستههای میعان، نقش به سزایی را در تعدیل مه ایفا میکنند. بهطوری که در حضور این ذرات، غلظت قطرکهای مه در مقایسه با هواویزهای زمینه کاهش یافته است و مه رقیقتر شده است. در حضور ذرات سدیم هیدروکسید غلظت کل قطرکها کاهش زیادی داشته است و مدت زمان ماندگاری مه به ۳۱ ثانیه رسیده است که نشان میدهد این ترکیب برای تعدیل مه عملکرد بهتری داشته است. همچنین هنگامی که ذرات سدیم هیدروکسید درون محفظه وجود داشتند، به طور مشاهداتی قطرکهای بسیار کوچکی که در انتهای فرآیند سه آزمایش دیگر بر روی پرتوی لیزر نوسان میکردند، برای این ذرات وجود نداشتند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
Amir Bagheri Mosleh-Abadi
دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه فیزیک فضا، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
Abbas Ali Aliakbari-Bidokhti
استاد، گروه فیزیک فضا، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
Maryam Gharaylou
استادیار، گروه فیزیک فضا، موسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، تهران، ایران
Reza Khalife
دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده ریاضی، آمار و علوم کامپیوتر، دانشگاه تهران، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :