اثربخشی طرح واره درمانی هیجانی بر سلامت اجتماعی و نگرش به آسیب های اجتماعی دانش آموزان دختر هنرستان های شاهین شهر

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی هیجانی بر سلامت اجتماعی و نگرش به آسیب های اجتماعی دانش آموزان دختر هنرستان های شاهین شهر انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان دختر مشغول به تحصیل در هنرستان های شاهین شهر در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند، که به صورت نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر (دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل) انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه های آسیب اجتماعی(آقایی و تیمورتاش، ۱۳۸۹) و بهزیستی اجتماعی(کیز، ۱۹۹۸) استفاده شد. داده ها با روش های آزمون شاپیرو جهت نشان دادن نرمال بودن نمونه و تحلیل کوواریانس یک متغیره و چند متغیره با اندازه گیری مکرر و استفاده از آزمون تعقیبی بنفرونی تحلیل شد. نتایج به دست آمده از تحلیل داده ها نشان داد که طرحواره درمانی هیجانی بر افزایش سلامت اجتماعی(۸۵۲/۴۷F= و ۰۰۱/۰P=) و کاهش نگرش به آسیب های اجتماعی (۱۴/۲۰F= و ۰۰۱/۰P=) اثر بخش است. از پژوهش حاضر میتوان به این نتیجه رسید که طرخواره درمانی هیجانی بر افزایش سلامت اجتماعی و نگرش به آسیب های اجتماعی تاثیر معنادار دارد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی هیجانی ، سلامت اجتماعی ، نگرش به آسیب های اجتماعی