بررسی تأثیر متقابل سرعت سرمایش و بهسازی شیمیایی بر بهبود ریزساختارکامپوزیت منیزیم/سیلیسید منیزیم

در این پژوهش بهسازی تبریدی و بهسازی شیمیایی-تبریدی کامپوزیت درجای منیزیم/سیلیسید منیزیم مورد بررسی ومقایسه قرار گرفت. نمونه منیزیم- 5% سیلیسیم در دو حالت : همراه با 1% عنصر بیسموت و بدون آن، به صورت جهتدارریخته گری شد. ارزیابی تأثیر سرعت سرمایش بر مورفولوژی ذرات سیلیسید منیزیم، با بررسی ریزساختار چهار مقطع عرضی از نمونهها که با داشتن فواصل مختلف از مبرد، دارای سرعتهای انجماد مختلفی بودند توسط میکروسکوپ نوریو آنالیز شیمیایی عنصری انجام شد. مقایسه نتایج نشان دهنده کاهش اندازه متوسط ذرات سیلیسید منیزیم و همچنین کاهش نسبت فاز سیلیسید منیزیم دندریتی به چندوجهی بر اثر افزایش سرعت سرمایش در هر دو گروه از نمونههای حاوی بهساز و بدون بهساز بود. در مقایسه با نمونه های بدون بهساز، نمونههای حاوی 1% بیسموت بهبود بیشتری را در ریزساختار بر اثر افزایش سرعت سرمایش نشان دادند. با این وجود اثری از بهسازی در نمونههای دارای سرعت انجماد پایین تر دیده نشد. به نظر می رسد کاهش سرعت سرمایش با افزایش زمان پیش روی هر ذره برای انجماد، منجر به تشکیل مجدد بازوهای دندریتی در ذرات سیلیسید منیزیم شده و توانایی بهسازی عنصر بهساز را به شدت کاهش می دهد

کلیدواژه ها:

کامپوزیت زمینه منیزیمی ، سیلیسید منیزیم ، بهسازی شیمیایی ، بیسموت ، بهسازی تبریدی