تبلور سوررئالیسم در شعر هوشنگ ایرانی و مجموعه سریال
محل انتشار: کاوش نامه ادبیات تطبیقی، دوره: 4، شماره: 13
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 58
فایل این مقاله در 28 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCCL-4-13_002
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402
چکیده مقاله:
شعر معاصر فارسی و عربی، علاوه بر مقوله تعهد اجتماعی و تلاش برای تصویر انسان، آنگونه که هست، گاهی میکوشد با در پیش گرفتن نگاهی متفاوتتر، گزارشی جدید از واقعیت را فراروی مخاطب قرار دهد. گزارشی که هرچند ممکن است از دستاوردهای گذشته نیز بهره گیرد؛ اما لزوما التقاطی نیست و خود را متعهد به خوشایندها نمیبیند. شیوه «سوررئالیسم»، از جمله چنین تجربههاست که تقریبا همزمان به وسیله «هوشنگ ایرانی» در حوزه زبان فارسی و «اورخان میسر» و «علی الناصر» در حوزه زبان عربی، پی گرفته میشود. بررسی اشعار این شاعران نشان میدهد، آنها با استفاده از شگردها و امکانات مختلف، برآنند تا با تلفیقی از اصول سوررئالیسم غربی و تجربههای بومی، تعریفی جدید از واقعیت را ارائه دهند. این نوشته بر آن است تا با استناد به آثار شاعران، چگونگی و میزان تحقق اهدافشان را در این مسیر، نقد نماید؛ به همین علت، میکوشد ضمن ارائه توضیحی از سوررئالیسم و جنبههای اشتراک یا اختلاف با جریانهای مطرح معاصر، به تبلور آن در شعر هوشنگ ایرانی، اورخان میسر و علی الناصر در مجموعه سریال بپردازد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان میدهند که جریان سوررئالیسم در دو حوزه زبان فارسی و عربی، با وجود تلاش برخی ادیبان به دلیل ناهمخوانی این جریان با گستره و ظرفیت فکری - فرهنگی دو جامعه، چندان مورد پذیرش واقع نشده است.
کلیدواژه ها:
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :