بررسی رابطه ی ویژگی های شخصیتی (۵ عامل بزرگ) و هوش هیجانی با رضایت از زندگی در دانشجویان دختر و پسر ساکن خوابگاه دانشگاه شهید چمران اهواز

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ی ویژگی های شخصیتی (۵ عامل بزرگ) و هوش هیجانی با رضایت از زندگی در دانشجویان دختر و پسر ساکن خوابگاه دانشگاه شهید چمران اهواز بود.روش کار: بدین منظور ۸۰ نفر از دانشجویان دختر و پسر ساکن خوابگاه دانشگاه شهید چمران اهواز که با روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند پرسشنامه های ویژگی های شخصیتی، هوش هیجانی و رضایت از زندگی را تکمیل نمودند.یافته­ها: نتایج پژوهش نشان­دهنده وجود رابطه بین متغیرهای پیش­بین با متغیر ملاک رضایت از زندگی می­باشد. یافته­های پژوهش نشان داد که دانشجویانی که هوش هیجانی بالاتری دارند، از رضایت از زندگی بیشتری برخوردارند. دانشجویان با روان­رنجوری پایین، برون­گرایی بالا، تجربه گرایی بالا، توافق پذیری و وجدانی­بودن بالا از رضایت از زندگی بالاتری برخوردارند. بالاترین ضریب همبستگی مربوط به روان رنجوری بود که مهمترین متغیر پیش­بین در این پژوهش می­باشد. ضرایب تحلیل رگرسیون با روش ورود مکرر برای ترکیب خطی متغیرهای ویژگی­های شخصیتی و هوش هیجانی با رضایت ­از زندگی در سطح کمتر از ۰۵/۰ معنی دار بود.نتیجه گیری: یافته­های پژوهش از وجود رابطه بین ویژگی­های شخصیتی و هوش هیجانی با رضایت از زندگی در دانشجویان حمایت می­کند.

کلیدواژه ها:

ویژگی های شخصیتی ، هوش هیجانی ، رضایت از زندگی ، دانشجویان