اولویت سنجی مکانی توسعه فضاهای سبز و پارک های شهری با استفاده از روش AHP (نمونه موردی: شهر میاندوآب
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 71
فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GEOIAU-4-2_004
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402
چکیده مقاله:
چکیده اهمیت فضاهای سبز در محیط شهری تا آن حد است که به عنوان یکی از شاخصهای توسعه یافتگی جوامع مطرح بوده و در عین حال معیاری برای ارتقای کیفیت فضای زندگی محسوب می شوند. از این رو توزیع و پراکنش متعادل آن در سطح شهر اهمیتی بسیار دارد. نکته بسیار مهم در مکانیابی فضاهای سبز عمومی، ضرورتهای اجتماعی ایجاد پارک است. مکان یابی نادرست این فضاها در نهایت منجر به ایجاد ناهنجاریهایی در شهرها میشود. در پژوهش حاضر با رویکرد«قیاسی، نوصیفی-تحلیلی» تلاش شده است که ضمن ارزیابی وضعیت موجود توزیع و پراکندگی پارکها و فضاهای سبز شهری میاندوآب، اولویتهای مکانی توسعه این فضاها را نیز در سطح نواحی شهر تعیین شود. نتیجه بررسیها نشان داد که طی یک دهه گذشته سرانه فضای سبز شهری شهر میاندوآب از ۷۹/۱ مترمربع در سال۱۳۸۰ به ۴۵/۳ مترمربع در سال۱۳۹۰ افزایش یافته است. ولی همزمان با این افزایش سرانه، اختلاف سرانه بین نواحی برخوردار و محروم از فضای سبز نیز به نحو چشمگیری افزایش یافته و عدم تعادل موجود در توزیع فضایی پارکهای شهری، شدیدتر شده است. با توجه به کمبود کمی فضای سبز نسبت به سرانه پیشنهادی طرح جامع و تفصیلی شهر و استانداردهای ملی، همچنین نظر به عدم تعادل فضایی موجود در توزیع و پراکنش پارکهای شهری میاندوآب تلاش شده است تا با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی(AHP) اولویتهای مکانی توسعه فضاهای سبز و پارکهای شهری در سطح نواحی پنجگانه شهر میاندوآب مشخص شود. معیارهای مکان یابی فضای سبز(پارک شهری) در این پژوهش، میزان دسترسی، میزان تراکم جمعیت، سرانه موجود فضای سبز، سازگاری با کاربریهای دیگر، وجود زمینهای با مالکیت دولتی، وجود فضاهای باز و زمینهای بایر، فاصله از پارک های موجود و نزدیکی به رودخانه تعیین شدند. گزینهها نیز در این پژوهش نواحی پنجگانه شهر میاندوآب بودند. نتیجه مطالعه نشان داد که ناحیه دو شهر میاندوآب با امتیاز ۰.۲۷۲، بیشترین امتیاز را به خود اختصاص داده و در اولویت اول توسعه مکانی فضاهای سبز و پارکهای شهر قرار دارد. نواحی یک، پنج و سه به ترتیب با امتیازهای ۰.۲۴۶، ۰.۲۴۱ و ۰.۱۶۹ در رتبههای بعدی قرار دارند. ناحیه چهار کمترین امتیاز(۰.۰۷۲) را به خود اختصاص داده و در نتیجه کمترین اولویت مکانی را جهت توسعه فضاهای سبز شهردارد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جمال محمدی
استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان
اصغر ضرابی
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان
مهدی احمدیان
دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه اصفهان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :