تحلیلی بر روند تحولات جمعیت شهری استان اصفهان در سه دهه ی ۱۳۶۵ تا ۱۳۸۵

چکیده       شهرها و روند شهرنشینی در ایران در دهه­های اخیر تحولات عظیمی راپشت سر گذاسته است. به گونه ای که طی سه دهه ­ی اخیر تعداد و جمعیت شهر­ها وتوسعه­ی فضایی آنها ابعاد بی سابقه­ای یافته. استان اصفهان نیز به عنوان یکی از بزرگترین استان­های کشور از این تحولات دور نمانده است، استان مذکور به دلیل موقعیت ویژه­ی جغرافیایی در فلات مرکزی، استقرار در پهنه ای پایکوهی و گسترش در امتداد زاینده­رود از دیرباز از جاذبه های طبیعی به منظور استقرار اولیه­ی جمعیت برخوردار بوده است. پژوهش حاضر در پی­بررسی روند تحولات جمعیتی استان اصفهان طی سه دهه ی۱۳۶۵، ۱۳۷۵و۱۳۸۵ است. روش تحقیق اسنادی، تحلیلی و توصفی است که از نرم افزارهایEXCEL ، SPSS، GIS به منظور ارائه نتایج و دستیابی به اهداف تحقیق استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می­دهد که روندتحولات جمعیت شهری در اصفهان به تنهایی ناشی از افزایش طبیعی آن نیست بلکه عوامل اقتصادی، سیاسی واجتماعی بر رشد شتابان جمعیت و تحولات آن در طی سه دهه­ی مذبور تاثیرگذار بوده است. پراکنش مکانی نا­متعادل و نامتناسب خدمات، تاسیسات و صنایع نه تنها باعث نوسانات شدید جمعیتی در سطح استان گردیده است بلکه ناهماهنگی و نابرابری های ناحیه­ای راسبب شده است. چالشی جدی که باید با دیدی اصولی و نظام وار در راستای ساماندهی و مدیریت خردمندانه­ی آن گام برداشت.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: جمعیت ، تحولات جمعیت ، شهرنشینی ، مهاجرت ، استان اصفهان