حساسیت سن گندم در مراحل بالغ زمستانگذران و بالدار نسل جدید به هشت گروه حشرهکشی ایراک IRAC
محل انتشار: نامه انجمن حشره شناسی ایران، دوره: 43، شماره: 3
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 289
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JESI-43-3_005
تاریخ نمایه سازی: 3 آبان 1402
چکیده مقاله:
گندم مهمترین محصول راهبردی در ایران و دنیا است. سن گندم (Hemiptera: Scutelleridae)Eurygaster integriceps Puton سالانه خسارت فراوانی به آن وارد می نماید، در حال حاضر در ایران و سایر کشورهای آلوده به این آفت دو گروه از حشره کش های ایراک (IRAC: Insecticide Resistance Action Committee) شامل پایرتیروئیدها و ترکیبات فسفره آلی علیه سن گندم استفاده می شود. در این تحقیق، حشره کش های مختلف از هشت گروه حشره کشی ایراک، انتخاب و علیه سن بالغ زمستان گذران و سن بالدار نسل جدید،در زیست سنجی تماسی بکار رفتند. نتایج حاصل نشان داد که در میان حشره کش های مورد آزمایش، دلتامترین (۹۳/۲ میلی گرم ماده ی موثره بر لیتر LC۵۰:) از گروه پایروتروئیدها، سمی ترین ترکیب شیمیایی علیه سن بالغ زمستان گذران بصورت تماسی است و فنیتروتیون (۴/۱۹ میلی گرم ماده ی موثره بر لیتر LC۵۰:) در رتبه دوم قرار داشت. اما در مرحله سن بالدار نسل جدید، هر دو حشره کش در ۷۲ ساعت بعد از تماس در یک گروه جای گرفتند (۶/۴ – ۴ میلی گرم ماده ی موثره بر لیتر LC۵۰:). ادامه ی بررسی ها مشخص کرد که در میان حشره کش های نئونیکوتینوئیدی، تیامتوکسام می تواند از لحاظ سمیت تماسی در رتبه ی بعدی قرار گیرد. مقایسه ی تلفات حشره کش های مختلف در غلظت های بالا (۲۰۰۰۰ - ۶۰ میلی گرم بر لیتر) از فرمولاسیون های تجاری نشان داد که حشره کش های دلتامترین و فنیتروتیون روی هر دو فرم سن گندم، تلفات ۹۰ تا ۱۰۰ درصدی را داشتند. حشره کش های جدید اسپیروتترامات، فلونیکامید و کلرانترانیلی پرول، تلفات قابل قبولی در ۷۲ ساعت تماس روی سن بالغ زمستان گذران و سن بالدار نسل جدید نداشتند (۴۳ –۳/۳ درصد). بنابراین اغلب حشره کش های جدید مورد آزمایش برای کنترل شیمیایی سن گندم اثربخشی قابل قبولی نداشته و تنها تیامتوکسام می تواند در سطح مزرعه روی سن گندم مطالعه شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسن جوادی پویا
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
اروج ولیزادگان
گروه گیاهپزشکی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه، ارومیه، ایران
عزیز شیخی گرجان
موسسه تحقیقات گیاهپزشکی کشور، سازمان تحقیقات آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :