پژوهشی درباره واژه های «رحمان» و «رحیم» براساس قاعده «زیاده المبنی تدل علی زیاده المعنی»
محل انتشار: فصلنامه ادب عربی، دوره: 8، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 137
فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JALIT-8-2_007
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
هرگاه حرفی به واژهای افزوده شود، به دنبال آن معنا هم افزون میگردد. نحویان با قبول این قاعده، آن را بیشتر در باب فعلهای مزید، صیغه مبالغه، اسم اشاره و برخی حروف مانند نون تاکید ثقیله به کار گرفتهاند. یکی از مواردی که آنها براساس این قاعده به آن پرداختهاند، بحث فرق میان دو واژه «رحمن» و «رحیم» است. نویسندگان مقاله، کوشیدهاند دو واژه رحمن و رحیم را با توجه به چارچوب و دامنه قاعده «زیاده المبنی تدل علی زیاده المعنی» بررسی کنند. در این مقاله ابتدا پیشینهای از این قاعده بیان شده، سپس رحمن و رحیم از لحاظ صرفی مورد بررسی قرار گرفته است تا براساس آن فرقهای میان دو واژه، بهتر تعیین شود. در واقع اختلاف در دیدگاهها از آنجا ناشی میشود که صیغه فعلان در ابتدا برای صفت مشبهه وضع شده است و در ادامه، گروهی، در بیان تفاوت دو واژه رحمن نسبت به رحیم، مبالغهبودن آن را بیان کردهاند و همین مسئله موجب شده تا بحث تغییر کارکرد صیغه «فعلان» از صفت مشبهه به صیغه مبالغه مطرح شود. بحث دخیل بودن واژه رحمن هم مزید بر علت شد تا چالش در مورد فرق دو واژه رحمن و رحیم بیشتر شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
غلام عباس رضایی هفتادر
دانشیار گروه زبان و ادبیات عربی دانشگاه تهران
نعیم رحمانی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات عربی دانشگاه تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :