آروماتیک زدایی استخراجی برش نفتا با استفاده از مخلوط مایع یونی ۳- متیل-N- بوتیل پیریدینیوم دی سیان ایمید و حلال صنعتی سولفولان

پژوهش حاضر، به مطالعه عملکرد حلال مخلوط سولفولان + مایع یونی ۳- متیل-N- بوتیل پیریدینیوم دی سیان ایمید، در آروماتیک زدایی از برش نفتای مخلوط پالایشگاه تهران پرداخته است. تحلیل واریانس و آنالیز شبکه عصبی مصنوعی پرسپترون چند لایه استاندارد، بیانگر آن است که در خصوص پاسخ های انتخاب پذیری حلال، درجه پارافینی بودن و بازده تولید محصول آروماتیک زدایی شده، متغیر درصدوزنی مایع یونی و در خصوص پاسخ ظرفیت استخراجی حلال، متغیر نسبت وزنی حلال به خوراک دارای بالاترین درجه اهمیت در میان متغیرهای عملیاتی است. یافته ها حاکی از تاثیر کم متغیر دما و عدم وجود اثرات هم افزایی مثبت و منفی میان سولفولان و مایع یونی می باشد. کاربرد رویکرد تابع جریمه و توابع تک هدفه و چندهدفه مختلف در بهینه سازی مدل های پیش بینی حاصل، بیانگر مقادیر بهینه ۱: ۰۳/۲ و ۴۷/۹۹ درصد در خصوص متغیرهای نسبت وزنی حلال به خوراک و درصدوزنی مایع یونی است. برآورد اولیه نشان دهنده کاهش ۴۷ درصدی مقدار حلال مورد نیاز فرآیند، در صورت استفاده از این حلال مخلوط می باشد.

کلیدواژه ها:

آروماتیک زدایی ، مایع یونی ، سولفولان ، تحلیل واریانس ، ضریب شکست نور