نقش انرژی هیدروژنی در دستیابی به توسعه پایدار
محل انتشار: سومین همایش ملی انرژی
سال انتشار: 1380
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 4,031
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NEC03_036
تاریخ نمایه سازی: 16 مهر 1385
چکیده مقاله:
انرژی به عنوان عنصر اصلی فعالیتهای اقتصادی، تولید و ارائه خدمات مطرح میباشد، بنابراین توسعه پایدار توسط سیستمهای تولید انرژی که بازده بالاتر و قیمت و آلایندگی کمتری دارند ایجاد میگردد. در این راستا اقتصاد پایدار باعث افزایش تولیدات باصرفه اقتصادی و مشارکت افراد بیشتر در توسعه شده و عدم محدودیت منابع تولید در کوتاهمدت و آلایندگی در درازمدت را به همراه دارد. در ابتدا بشر از چوب و زغالسنگ برای تولید انرژی استفاده مینمود اما با کاهش منابع جنگلی و افزایش درخواست انرژی و بوجود آمدن محدودیتهای اکو ـ انرژی (محدودیتهای اقتصادی و زیست محیطی)، نفت جایگزین چوب و زغالسنگ گردید. اما پس از مدتی این منبع انرژی نیز با محدودیتهای اکو ـ انرژی از جمله افزایش تورم، بحرانهای منطقهای و آلودگی جهانی مواجه شد. بنابراین بار دیگر سیر تکاملی انرژی باعث حرکت به سمت انرژی پاکتر با ماهیت شیمیایی سادهتر و بازده بیشتر یعنی گازطبیعی گردید. با توجه به روند فوق بشر از سمت سوختهای جامد (چوب و زغالسنگ) به سمت سوختهای گازی حرکت نموده و اکنون در عصر انرژی گازی قرار دارد. این عصر از مصرف متان آغاز شده و در نهایت به سوختهای بدون کربن (هیدروژن) ختم میشود. از دلایل برتری هیدروژن میتوان به برگشت پذیر بودن چرخه تولید، عدم تولید CO2 و کاهش اثر گلخانهای و برتری تکنیکی و زیست محیطی آن نسبت به سایر سوختها که با استفاده از اندیسهای کیفیت، اشتعال و انفجار مورد بررسی قرار گرفته است، اشاره نمود. بنابراین با توجه به نکات مثبت زیست محیطی، اقتصادی و قوانین وضع شده (مالیات بر کربن، برچسبهای آلایندگی و اجباری شدن تولید ماشینهای بدون نشر آلاینده) جهان امروز به سمت توسعه پایدار با استفاده از انرژی هیدروژنی سوق داده میشود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مولود شیوا
سازمان انرژیهای نو ایران
بهار ضرابی
سازمان انرژیهای نو ایران