آزمون مدل مناسب گردش عمومی جو برای پیش یابی مقادیر دما و بارش ایران، تحت شرایط گرمایش جهانی دکتر غلامرضا روشن ، دکتر فرامرز خوش اخلاق ، دکتر قاسم عزیزی

این تحقیق، به منظور آزمون و یافتن بهترین مدل گردش عمومی جو، جهت انطباق با تغییرات دما و بارش ایران در شرایط افزایش گازهای گلخانه­ای انجام گرفته است. بدین منظور، از ۲۰ مدل GCM با استفاده از سناریوی واحدی به نام P۵۰ استفاده شده است. از این رو، با استفاده از نرم افزار MAGICC SCENGEN ، داده های دما و بارش ایران از سال­های ۱۹۹۰- ۱۹۶۱ به عنوان داده­های پایه انتخاب، و تغییرات دما و بارش برای سال­های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۵ ، توسط ۲۰ مدل مورد نظر شبیه­سازی گردید. از جمله نتایج مهم این پژوهش، این است که هیچ کدام از مدل­های گردش عمومی جو، بخوبی نمی­توانند شرایط واقعی تغییرات دما و بارش کشور را شبیه­سازی نمایند. برای شبیه­سازی بهتر مولفه بارش کشور، پیشنهاد می­گردد تا از نتایج ترکیبی مدل­ها استفاده گردد تا صرفا، از نتایج مربوط به یک مدل خاص. در این تحقیق، با توجه قرار دادن ضرایب همبستگی بین سری واقعی داده­های دما و بارش با داده­های شبیه­سازی شده، نتایج ترکیبی مربوط به مد­ل­های GISS—EH و CNRM-CM۳ به عنوان مدل­های مناسب جهت آشکارسازی تغییرات بارش معرفی گردیده و مدل INMCM-۳۰ نیز به عنوان مدل مناسب جهت شبیه­سازی تغییرات دما پیشنهاد می­گردد. نتایج شبیه­سازی دما و بارش برای سال­های ۲۰۲۵ و۲۰۵۰ توسط مدل­های پیشنهادی، به ترتیب نشان­دهنده­ی افزایش بارش به میزان ۵/۲ و۷۰/۳ درصد و دمای کشور به میزان۳/۱ و۵/۲ درجه سلسیوس برای سال­های ۲۰۲۵ و۲۰۵۰ بوده، و طولانی­تر شدن فصل رشد و نمو گیاهان، افزایش تبخیر و تعرق، کاهش بارش جامد، افزایش بارش­های همرفتی و در نهایت افزایش پتانسیل سیلاب، از دیگر آثار این تغییرات اقلیمی می­باشد.

کلیدواژه ها:

: پیش یابی ، شبیه سازی ، مدل های گردش عمومی جو ، دما و بارش ، ایران