مقایسه ی مدل هایEPM ، MPSIAC و PSIACدر برآورد فرسایش و رسوب با استفاده از GIS دکتر رضا قضاوی ، دکتر عباسعلی ولی ، یاسر مقامی ، ژاله عبدی ، سیامک شرفی
محل انتشار: فصلنامه جغرافیا و توسعه، دوره: 10، شماره: 27
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 46
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-10-27_010
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
مدیریت صحیح منابع آب و خاک در یک حوضهی آبخیز مستلزم شناخت توان تولید رسوب آن بوده و از طرفی جهت شناسایی دقیق عوامل تخریب خاک نیاز به اطلاعات پایهی دقیق میباشد. امروزه وجود سامانههای دقیق و ابزار و مدلهای مختلف این توانایی را در اختیارمحققان قرار داده تا بتوانند اطلاعات پایه را ذخیره، بازیابی و به روز نمایند. هدف از انجام این مطالعه بررسی و برآورد میزان فرسایش و رسوبزایی در یک حوضهی آبخیز با استفاده از مدلهای EPM، MPSIAC وPSIAC و بهرهگیری از قابلیتهای سامانهی اطلاعات جغرافیایی (GIS) میباشد. برای انجام این تحقیق نقشه واحدهای همگن با استفاده از نقشههای شیب، کاربری اراضی و زمینشناسی تهیه گردید. هر یک از عوامل موثر در فرسایش و پارامترهای موجود در مدلها به طور جداگانه در هر واحد کاری اندازهگیری و در نهایت برای هر یک از زیرحوضهها میزان فرسایش و تولید رسوب سالانه محاسبه شد. نقشهی کاربری اراضی با استفاده از تصاویر سنجنده ETM ماهواره لندست بعد از کلاسبندی تهیه گردید. بر اساس نتایج به دست آمده از این تحقیق میزان رسوب تولیدی سالیانه با روشهای MPSIAC، EPMو PSIAC در زیرحوضه شمارهی یک حوضهی مورد مطالعه به ترتیب ۲۲/۱۴، ۲/۱۵ و ۵/۱۳ تن بر هکتار، در زیرحوضه شماره ۲ به ترتیب ۱۹/۱۴، ۱۸ و ۴ تن بر هکتار و برای کل حوضه ۰۵/۲۲، ۹/۱۴ و ۱۲ تن بر هکتار برآورد گردید. نتایج حاصل از مقایسه RMSE در تعیین صحت روشها نشان داد که روش PSIAC برای برآورد میزان فرسایش و تولید رسوب سالیانه در شرایط طبیعی و خاکی حوضه مورد مطالعه نسبت به دو روش دیگر مناسبتر میباشد.