بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی با خود کارآمدی شغلی کارکنان آموزش و پرورش ناحیه یک شهر شیراز

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رهبری اخلاقی با خود کارآمدی شغلی کارکنان آموزش و پرورش ناحیه ۱ شهر شیراز بوده است. پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش از نوع همبستگی است. جامعه اماری کارکنان آموزش و پرورش ناحیه ۱ شهر شیراز می باشد. که به روش نمونه گیری سرشماری ۱۱۰ نفر از کارکنان انتخاب شد ابزار سنجش در این پژوهش دو پرسشنامه رهبری اخلاقی و خود کارآمدی شغلی بوده است که روایی و پایایی ابزار مورد تایید قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داد ه ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی صورت پذیرفت که در سطح آمار توصیفی؛ فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند گانه استفاده شده است. که نتایج نشان داد که بین رهبری اخلاقی و خودکار آمدی شغلی رابطه معناداری وجود دارد.بین ابعاد رهبری اخلاقی و خودکار آمدی شغلی رابطه وجود دارد. رهبری اخلاقی مدیران به طور معناداری قادر به پیش بینی خودکار آمدی شغلی آنها می باشد.

کلیدواژه ها:

رهبری اخلاقی ، خود کارآمدی شغلی ، کارکنان