تحلیل کمی و کیفی فرسایش در حوضه های آبریز جنوبی مشرف به شهر مشهد و پیامدهای زیست محیطی آن دکتر محمدجعفر زمردیان ، رامین رحیمی
محل انتشار: فصلنامه جغرافیا و توسعه، دوره: 10، شماره: 28
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 53
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_GDIJ-10-28_012
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1402
چکیده مقاله:
بدیهی است که فرسایش دارای پیامدهای متعددی چون ازبین رفتن خاک، آلوده شدن آبها ،کاهش ظرفیت مخازن آب و پرشدن سدها،تهدید سلامت و تندرستی عمومی و... میباشد. لذا توجه به فرسایش و پیامدهای آن گام مهمی در جهت نیل به توسعهی پایدار است. منطقهی مورد مطالعه شامل حوضههای آبریز جنوب مشهد (طرق، مایان، دهبار و جاغرق) بوده و طبیعتا نتایج حاصل از فرسایش این حوضهها متوجه کلانشهر مشهد نیز میگردد. این حوضهها حدود ۴۲۹ کیلومترمربع وسعت دارند و از لحاظ ژئومورفولوژی بخشی از دامنهی شمالی ارتفاعات بینالود میباشند. از نظر لیتولوژی نیز شیستهای متامورفیک و فیلیت مشهد حدود ۹۰ درصد این حوضهها را پوشش دادهاند. چند گسل نیز منطقهی مورد مطالعه را تقطیع نمودهاند که معروفترین آن گسل سنگ بست- شاندیز است. این تحقیق بر پایهی روش تجربی. تحلیلهای کمی و کیفی و بررسیهای میدانی انجام گرفته و با توجه به ویژگیهای طبیعی منطقه (۹عامل زمینشناسی، خاک،آب و هوا، رواناب، توپوگرافی، پوشش گیاهی،کاربری اراضی، فرسایش سطحی خاک، فرسایش رودخانهای)، با استفاده از مدل ام پسیاک مورد بررسی قرار گرفت و نتایج حاصل با دادههای ایستگاههای رسوبسنجی مقایسه گردید. نتایج این بررسی حاکی از آن است که اولا حوضهی آبریز جاغرق نسبت به سایر حوضههای مورد مطالعه بیشترین فرسایش و رسوب را دارد. ثانیا مدل ام پسیاک در این منطقه به خوبی پاسخ میدهد. زیرا به عنوان نمونه مقدار رسوب برآورد شده در حوضهی جاغرق با مدل ام پسیاک ۵۳۱ تن در کیلومترمربع در سال بوده، در حالیکه در ایستگاه رسوبسنجی حوضه مربوطه ۵۴۷ تن در هکتار در سال میباشد. ثالثا مقدار فرسایش و رسوب در منطقهی مورد مطالعه رو به افزایش بوده و این امر حاصل تغییرات کاربری اراضی و دخل و تصرفهای انسانی میباشد. همچنین این افزایش فرسایش و رسوب نیز پیامدهای زیست محیطی را در منطقه به دنبال داشته است.
کلیدواژه ها: