نقش پریشانی روانشناختی و عزت نفس در پیش بینی نشانگان وسواس فکری عملی در دانشجویان

هدف از پژوهش حاضر، پیشبینی نشانگان وسواس فکری عملی بر اساس پریشانی روانشناختی و عزت نفس در دانشجویان بود. روش این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان دختر و پسر دانشگاه شهید مدنی آذربایجان بود که از میان آن ها، ۱۶۳ نفر با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه وسواس فکری عملی فوا و همکاران با آلفای کرونباخ ۹۲/۰، پرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر با آلفای کرونباخ ۹۵/۰ و پرسشنامه عزت نفس روزنبرگ با آلفای کرونباخ در دامنه ۷۷/۰- ۸۸/۰ استفاده شده است . داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان توسط برنامه SPSS ۲۴ تحلیل شد. تحلیل داده ها نشان داد که پریشانی روانشناختی و عزت نفس با نشانگان وسواس فکری عملی همبستگی معنادار دارند (۰۱/۰.(P< نتایج رگرسیون حاکی از این بود که پریشانی روانشناختی و عزت نفس به ترتیب ۴۴ درصد و ۱۷- درصد از واریانس نشانگان وسواس فکری عملی را تبیین کردند. این دو متغیر به طور همزمان با هم توانستند ۳۰ درصد از واریانس نشانگان وسواس فکری عملی را تبیین کنند. باتوجه به نقش پریشانی روانشناختی و عزت نفس در پیشبینی نشانگان وسواس فکری عملی در دانشجویان، طراحی مداخلات مبتنی بر بهبود این ویژگی ها به عنوان مبنایی برای ارتقای کیفیت زندگی این گروه از افراد پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

نشانگان وسواس فکری عملی ، پریشانی روانشناختی ، عزت نفس