بررسی تغییرات بیان ژن miR-۱۲۲ در بافت کبد و سطوح سرمی آنزیم های ALT و AST پس از تمرین مقاومتی و تزریق بولدنون در موش های صحرایی نر
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 138
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMUMS-32-207_002
تاریخ نمایه سازی: 1 آبان 1402
چکیده مقاله:
سابقه و هدف: MicroRNA-۱۲۲ (miR-۱۲۲) فراوان ترین miRNA اختصاصی بافت کبد است. گزارش شده است که miR-۱۲۲ نقش های متعددی از جمله تعادل آهن، مهار تومور، تنظیم اسید چرب کبدی و تمایز سلول های کبدی ایفا می کند. این مطالعه با هدف، بررسی تغییرات بیان ژن miR-۱۲۲ کبد و سطوح سرمی آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز (ALT) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) پس از تمرین مقاومتی و تزریق استروئید بولدنون آندسیلنات (بولدنون) در موش های صحرایی نر، انجام پذیرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی، ۲۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهارگروه کنترل(۵ سر)، تمرین مقاومتی (۵ سر)، تمرین مقاومتی + تزریق بولدنون (۵ سر) و تزریق بولدنون (۵ سر) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی به مدت هشت هفته و هفته ای سه جلسه انجام شد. تزریق بولدنون دو بار در هفته (دو میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن موش) انجام شد. ۷۲ ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی، نمونه گیری خونی و بافتی انجام گردید. اندازه گیری سطوح سرمی آنزیم های ALT و AST با روش فتومتریک و بیان ژن miR-۱۲۲ کبد با استفاده از روش Real-Time PCR انجام شد. آنالیز داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه ۱۶) انجام گرفت.
یافته ها: کاهشی در بیان ژن miR-۱۲۲ در گروه تزریق بولدنون یافت شد، در حالی که بیان این ژن در گروه تمرین مقاومتی بالاتر بود، با این وجود تفاوت، معنی دار نبود (۰/۵۱۴=P). تفاوت معنی داری در سطوح سرمی آنزیم های AST و ALT بین گروه ها یافت نشد (به ترتیب؛ ۱/۰۰=P و ۰/۵۲۷=P).
استنتاج: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که miR-۱۲۲ کبد، به تزریق استروئید بولدونون و تمرین مقاومتی پاسخ های مختلفی می دهد. با این حال، شناخت سازوکار آن نیازمند مطالعات بیش تری است.
کلیدواژه ها:
MicroRNA-۱۲۲ ، resistance training ، boldenone ، liver ، MicroRNA-۱۲۲ ، تمرین مقاومتی ، بولدنون ، کبد
نویسندگان
صفیه قنبری ابرقوئی
PhD Student in Sport Physiology, Department of Exercise Physiology, Faculty of Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
امیر رشیدلمیر
Associate Professor, Department of Exercise Physiology, Faculty of Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
ناهید بیژه
Professor, Department of Exercise Physiology, Faculty of Sport Sciences, Ferdowsi University of Mashhad, Mashhad, Iran
مجید مومنی مقدم
Associate Professor, Department of Biology, Faculty of Science, Hakim Sabzevari University, Sabzevar, Iran
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :