شناسایی و تحلیل ساختاری پیشران های موثر بر آینده نظام آموزش دانشگاهی در فضای انقلاب صنعتی چهارم

انقلاب صنعتی چهارم شرایط جوامع، سازمانها و نهادهایی مانند دانشگاه را با تحولات بنیادینی روبرو نموده است و برای دانشگاهها ضرورت دارد با رویکرد ناشی از مبانی نظری آن آیندهنگری نمایند. بر این اساس، هدف از این پژوهش، شناسایی و تحلیل ساختاری پیشرانهای موثر بر آینده نظام آموزش دانشگاهی ایران در فضای انقلاب صنعتی چهارم است. پژوهش ازنظر هدف، توسعهای-کاربردی و ازلحاظ ماهیت، توصیفی-اکتشافی است که از مدل آمیخته (کیفی-کمی) برای جمعآوری دادهها استفاده گردید. پس از طی مراحل انتخاب جامعه و نمونه آماری تعداد ۵۹ سند علمی و ۸ نفر خبره به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شد. در تجزیه وتحلیل دادهها، برای شناسایی پیشرانها از ابزار دادهکاوی و برای تحلیل ساختاری پیشرانهای شناسایی شده از تکنیک دلفی و نرمافزار میکمک استفاده گردید. در مرحله اول یافتهها، تعداد ۹ پیشران شناسایی گردید و در مرحله دوم نیز، نتایج تحلیل ساختاری نشان از ۲ پیشران تاثیرگذار، ۳ پیشران دووجهی، ۳ پیشران وابسته و ۱ پیشران قابل حذف داد. نتایج پژوهش نشان داد، متغیرهای «آموزش و یادگیری شخصی سازی شده»، «کلانداده»، «رویکرد آموزشی موک» و «ادغام دانش و مهارت» به عنوان عوامل کلیدی و شکلدهنده به آینده نظام آموزش دانشگاهی ایران هستند. انتظار میرود نتایج این پژوهش در ارائه تفسیری ساختارمند و سیستمی از متغیرهای اصلی اثرگذار بر آینده نظام آموزش دانشگاهی ایران و روابط بین آنها گام اثربخشی باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش دانشگاهی ، انقلاب صنعتی چهارم ، پیشران ، تحلیل ساختاری