فراوانی و ویژگی های اپیدمیولوژیکی حوادث در کودکان مراجعه کننده به مرکز اورژانس بیمارستان بوعلی در سال ۱۳۹۶

سابقه و هدف: امروزه سوانح و حوادث در کودکان یکی از دلایل اصلی مرگ و میر(Mortality) می باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک آسیب های ناشی از حوادث در بخش اورژانس بیمارستان بوعلی شهر ساری انجام شد. مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی، کودکان کم تر از ۱۶ سال که بدلیل حوادث به مرکز اورژانس بیمارستان بوعلی، در سال ۱۳۹۶ مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. جمع آوری اطلاعات از طریق چک لیستی که شامل متغیرهای سن، جنس، ساعت بروز حادثه، روز، ماه و فصل بروز حادثه، مکان وقوع حادثه (منزل، مدرسه، جاده)، پیامد حادثه (مرگ، تحت درمان و بهبودی) بود، انجام گرفت. داده ها با نرم افزار ۲۲ SPSS آنالیز شدند. یافته ها: اطلاعات ۱۰۸ بیمار کم تر از ۱۶ سال وارد مطالعه شد. بیش ترین سوانح در پسرها (۹۱ نفر) مشاهده شد. نیمه دوم روز ( ۹/۷۵درصد) بیش ترین زمان بروز حوادث بود. شایع ترین مکانیسم آسیب، زمین خوردن (۷/۴۷ درصد) بود و بیش تر در منزل و خیابان (بیش از ۹۰ درصد) اتفاق افتاده بود. پس از تحلیل داده ها ارتباطی بین متغیرها یافت نشد و P در تمامی موارد بیش تر از ۰۵/۰ و از لحاظ آماری معنی دار نبود. استنتاج: با توجه به یافته های مطالعه، توصیه می شود آموزش های لازم به والدین در مورد مراقبت بیش تر از فرزندان در برابر مکانیسم های مختلف آسیب از جمله زمین خوردن و تصادف داده شود و همچنین اقدامات لازم از طرف ارگان های مختلف اجرایی در جهت امن تر ساختن پارک ها و مکان های تفریحی انجام شود.

کلیدواژه ها:

children ، accidental falls ، epidemiology ، accident ، کودکان ، سقوط ، اپیدمیولوژی ، حادثه