پیشگویی اسکار کلیه با سونوگرافی در مقایسه با Dimercapto Succinic Acid در کودکان مبتلا به پیلونفریت و ریفلاکس وزیکویورترال

سابقه و هدف: سونوگرافی به عنوان ابزار در دسترس، ارزان، غیرتهاجمی و بدون اشعه را شاید بتوان جایگزین Dimercapto Succinic Acid (DMSA) برای ارزیابی آسیب کلیه در نظر گرفت. این مطالعه با هدف مقایسه پیشگویی آسیب کلیه با سونوگرافی نسبت به روش استاندارد DMSA در کودکان مبتلا به پیلونفریت و ریفلاکس انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی روی کودکان یک ماه تا ۱۸ سال با تشخیص پیلونفریت و ریفلاکس وزیکویورترال درجه ۲ و بالاتر بستری در بیمارستان کودکان امیرکلا در سال‎های ۱۳۹۹-۱۳۹۰ انجام شد. در زمان بستری سونوگرافی از کلیه کودکان و چهار تا شش ماه پس از عفونت ادراری، DMSA انجام شد. حساسیت، ویژگی و ارزش اخباری مثبت و منفی سونوگرافی با DMSA تعیین و ضریب توافق کاپا نیز بین سونوگرافی و DMSA سنجش شد. سطح معنی‎داری ۰۵/۰P< در نظر گرفته شد. یافته ها: از ۲۲۰ کودک مبتلا به پیلونفریت و ریفلاکس، ۱۵۳ کودک وارد مطالعه شدند. در سونوگرافی، از ۳۰۶ واحد کلیه، بترتیب ۲۶۲ (۸۵/۶ درصد) و ۴۴ (۱۵/۱ درصد) واحد طبیعی و غیر طبیعی بودند و در DMSA، به‎ترتیب ۱۲۸ (۴۱/۸درصد)، ۱۷۸ (۵۸/۲ درصد) واحد طبیعی و غیرطبیعی بودند. حساسیت و ویژگی سونوگرافی در پیشگویی آسیب کلیه‎ها به ترتیب ۱۹درصد (۲۷-۱۲ درصد CI:) و ۸۶ رصد (۹۷-۷۴ درصد CI:) بود. ارزش اخباری مثبت و منفی سونوگرافی نسبت به DMSA در پیشگویی آسیب کلیه‎ها به ترتیب ۸۲ درصد (۹۶-۶۸ درصد CI:) و ۲۴درصد (۳۱-۱۷ درصدCI:) بود. استنتاج: سونوگرافی به تنهایی قادر به پیشگویی آسیب کلیه‎ها به دنبال عفونت ادراری و ریفلاکس وزیکویورترال نیست و در موارد نیاز باید از DMSA استفاده کرد. ولی در صورت طبیعی بودن سونوگرافی احتمال وجود آسیب کلیه‎ها توسط DMSA بسیار کم‎تر می‎باشد.

کلیدواژه ها:

ultrasound ، kidney damage ، Dimercaptosuccinic Acid ، pyelonephritis ، vesicoureteral reflux ، سونوگرافی ، Dimercapto Succinic Acid ، پیلونفریت ، ریفلاکس وزیکویورترال ، کودکان ، آسیب کلیه