سطح سرمی سلنیوم در بیماران مبتلا به آفت راجعه دهانی

سابقه و هدف: آفت راجعه دهانی یکی از شایع ترین زخم های عودکننده در مخاط دهان می باشد که پاتوژنز آن به طور دقیق مشخص نشده است. به نظر می رسد اختلال در پاسخ ایمنی و استرس اکسیداتیو نقش مهمی در این بیماری دارد. با توجه به این که سلنیوم نقش تنظیم کننده در سیستم ایمنی و استرس اکسیداتیو دارد، هدف ازاین مطالعه بررسی سطح سرمی سلنیوم در بیماران مبتلا به استوماتیت آفتی راجعه و مقایسه آن با افراد سالم می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد- شاهدی در دانشکده دندانپزشکی بابل انجام شد. ۵۰ نفر در گروه مبتلایان به آفت راجعه دهانی قرار گرفتند و ۵۳ نفر فرد سالم که از نظر سن و جنس با گروه مورد همسان شدند، برای گروه کنترل انتخاب شدند. نمونه خون از هر دو گروه گرفته شد. سطح سرمی سلنیوم اندازه گیری شد. داده ها توسط نرم افزار ۱۷ SPSS و آزمون های آماری Independent Sample t Test و chi-square Tests مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین سنی گروه شاهد و مبتلا به آفت به ترتیب ۸/۲۱±۳۴/۷۷و ۹/۶۹±۳۷/۶۸ سال بود. زنان در گروه کنترل و مبتلا به آفت به ترتیب ۶۷/۹و ۷۴ درصد افراد را تشکیل دادند. میانگین سطح سرمی سلنیوم در گروه کنترل (µg/L۱۷/۰۳±۴۹/۱۶) نسبت به گروه مبتلا به آفت (µg/L ۱۷/۷۴±۳۱/۰۹)، به طور معنی داری بیش تر بود(۰/۰۰۱P<). استنتاج: بر اساس مطالعه حاضر سطح سرمی سلنیوم در بیماران مبتلا به آفت راجعه دهانی کم تر از افراد سالم می باشد.

کلیدواژه ها:

recurrent aphthous stomatitis ، selenium ، immune system ، oxidative stress ، آفت راجعه دهانی ، سلنیوم ، سیستم ایمنی ، استرس اکسیداتیو