تاثیر آموزش بر مسئولیت پذیری و کنترل متابولیک افراد مبتلا به دیابت تیپ یک و والدین

زمینه و هدف: به منظور تغییر شیوه زندگی، کنترل بهتر بیماری و احساس مسئولیت بیشتر، افزایش آگاهی و درک بیماران دیابتی از اهمیت بیماری، عوارض و درمان آن لازم است. هدف از این مطالعه، تعیین تاثیر آموزش بر مسئولیت پذیری و کنترل متابولیک افراد دیابتی بود. روش تحقیق: در این مطالعه نیمه تجربی، ۴۰ نفر از مبتلایان به بیماری دیابت، با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف، انتخاب و به همراه خانواده خود برای آموزش دعوت شدند و پرسشنامه مسئولیت پذیری خانواده افراد دیابتی DFRQ (Diabetes Family Responsibility Questionnaire) را که شامل ۱۷ سوال بود، قبل و ۳ ماه پس از آموزش تکمیل کردند. نمونه قند خون صبحگاهی و هموگلوبین گلیکوزیله بیماران نیز در دو نوبت قبل و بعد از مداخله، اندازه گیری شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (ویرایش ۵/۱۶) و با استفاده از آزمون های آنالیز واریانس، تست تی مستقل و زوج و ضریب همبستگی پیرسون، در سطح معنی داری ۰۵/۰P< انجام شد. یافته ها: میانگین سنی بیماران، ۰۵/۶±۲۵/۱۴سال بود که ۵/۶۲ درصد آنها زن بودند. میانگین قند خون صبحگاهی، هموگلوبین گلیکوزیله و نمره مسئولیت پذیری بیماران (۰۰۱/۰P=) و مراقبین (۰۰۹/۰P=)، قبل و بعد از مداخله، تفاوت معنی دار داشت. میانگین نمره مسئولیت پذیری بیماران بر حسب سن تفاوت معنی دار داشت (۰۰۱/۰P=) ولی برحسب جنس بیمار و تحصیلات والدین، تفاوت معنی دار نداشت. بین نمره مسئولیت پذیری بیماران و مراقبین با سن بیمار، رابطه منفی و معنی داری به دست آمد. نتیجه گیری: کاهش میانگین هموگلوبین گلیکوزیله بیماران پس از آموزش، نشان می دهد که پس از آموزش، بیماران، از سطح ضعیف کنترل متابولیک به سطح قابل قبول می رسند.

کلیدواژه ها:

Education ، responsibility ، Metabolic Control ، Diabetes type one ، parents ، آموزش ، مسئولیت پذیری ، کنترل متابولیک ، دیابت تیپ یک ، والدین