ارزیابی میزان حلالیت یون های فلزی گرد و غبار سیمان در آلوئول های ریه به روش برون تنی

زمینه و هدف: مواجهه تنفسی با گرد و غبار سیمان محتوی مقادیری از ترکیبات فلزی سنگین، میتواند اثرات موضعی و عمومی زیادی را به همراه داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف ارزیابی میزان تماس ریوی کارگران کارخانه سیمان با یونهای فلزی کادمیوم، کبالت، کروم و نیکل انجام شد.   روش تحقیق: در این مطالعه مقطعی، نمونه برداری محیطی از بارگیرخانه کارخانه سیمان کرمان برای پایش مقادیر یون های فلزی مورد نظر در هوا و سیال ساخته شده مشابه شرایط ریه انجام گرفت. داده ها با استفاده از نرمافزار آماری SPSS (ویرایش ۵/۱۱) و آزمون تی در سطح معنی داری ۰۵/۰>P استفاده مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.   یافته ها: مقایسه میانگین تراکم فلزات مورد مطالعه با حداکثر آستانه مجاز نشان داد که میانگین تراکم همه فلزات کمتر از حد آستانه مجاز می باشد (۰۵/۰>P). بیشترین غلظت یون فلزی در هوا برای کروم با تراکم ۷۵/۱ µg/m۳  و کمترین برای کادمیوم با تراکم ۰۱/۰ µg/m۳  بود. میزان یونهای فلزی کادمیوم، کبالت، کروم و نیکل در ذرات معلق هوای محیط بارگیرخانه به ترتیب ۴۱/۰ ± ۷۴/۰، ۳۸/۳ ± ۳۱/۹، ۳۵/۵۳ ± ۹۶/۸۱ و۸۳/۲۷ ± ۵/۳۲ و مقادیر فلزات استخراج شده با سیال شبیهسازی شده آلوئولی در شرایط برونتنی به ترتیب ۰۰۲/۰ ± ۰۰۶/۰، ۰۰۹/۰ ± ۰۲/۰، ۱۲/۰ ± ۵۳/۰ و ۰۳/۰ ± ۱۴/۰ میکروگرم بر گرم گرد و غبار هوا بود. بر اساس آزمون ضریب همبستگی اسپیرمن، رابطه میان تراکم یونهای فلزی در هوا و سیال شبیهسازی شده، معنیدار نبود (۰۵/۰   نتیجه گیری: هرچند رابطه معنیداری میان مقادیر یون فلزی بهدست آمده از هوا و سیال شبیهسازی شده وجود نداشت اما به علت بالا بودن درصد حلالیت کادمیوم تحت شرایط آلوئولی، ضرورت پیگیری این مواجهات الزامی به نظر میرسد .

کلیدواژه ها:

Cement dust ، Heavy metals ، Pulmonary exposure ، Bioavailability ، In-vitro ، گرد و غبار سیمان ، فلزات سنگین ، تماس ریوی ، دسترسی زیستی ، ارزیابی برون تنی