مطالعه ارتباط مقاومت به تراستوزوماب با بیان نسبی میکرو آر ان ای ۱۴۱ (miR-۱۴۱ ) در سلول های انسانی سرطانی پستان BT-۴۷۴

زمینه و هدف: مقاومت به تراستوزوماب (هرسپتین)، تبدیل به یک مانع بزرگ برای درمان هدفمند سرطان پستان از نوع HER۲ مثبت (Human Epidermal Growth Factor Receptor ۲) شده است. میکرو آر ان ای ها به عنوان تنظیم کننده های کلیدی مقاومت دارویی شناخته شده اند که در تنظیم انتقال از حالت اپی تلیالی به حالت مزانشیمی Epithelial to Mesenchymal Transition (EMT و پاسخ های ایمنی مرتبط با سرطان نقش دارند. هدف از این مطالعه، بررسی بیان miR-۱۴۱ در سلول های BT-۴۷۴ سرطان پستان مقاوم و حساس به تراستوزوماب بود. روش تحقیق: در این مطالعه تجربی، سلول های BT-۴۷۴ سرطان پستان مقاوم به تراستوزوماب، توسط کشت مداوم شش ماهه سلول ها در آزمایشگاه در حضور تراستوزوماب ایجاد شدند. بیانmiR-۱۴۱  به عنوان میکرواران ای کاندید نسبت به U۶ RNA با روش Real Time PCR Relative در سلول های مقاوم و حساس به تراستوزوماب بررسی گردید. تست من ویتنی برای مقایسه بین دو گروه استفاده شد. یافته ها: تفاوت معنی دار میزان زنده ماندن سلول های BT-۴۷۴ مقاوم نسبت به سلول های حساس در تست MTT در حضور غلظت های متفاوت تراستوزوماب نشان داد که این سلول ها تحت کشت طولانی مدت با تراستوزوماب، به این دارو مقاوم شدند (۰/۰۰۱P=). همچنین میزان بیان miR-۱۴۱ در سلول های مقاوم به تراستوزوماب در مقایسه با سلول های والدی BT-۴۷۴ با تفاوت بیان چهار برابری، به صورت معنی داری کاهش یافت (۰/۰۴۹P=). نتیجه گیری: کاهش بیانmiR-۱۴۱ در سلول های BT-۴۷۴ مقاوم به تراستوزوماب، می تواند یکی از مکانیسم های ایجاد مقاومت به تراستوزوماب و نشانه نقش این میکرو آر ان ای در کنترل مسیر متاستاز باشد.

کلیدواژه ها:

Breast cancer ، erbB۲/HER۲ ، Trastuzumab resistance ، miR-۱۴۱ ، سرطان پستان ، فاکتور شماره ۲ اپیدرمال انسان ، مقاومت به تراستوزوماب ، میکرو آر ان ای ۱۴۱